Der Rose Pilgerfahrt in Zeist

Ik moet toegeven dat ik nog nooit van Der Rose Pilgerfahrt gehoord had. Het is een sprookjesoratorium van Schumann die gisteren in de originele pianoversie uitgevoerd werd in Zeist, met "onze" Jozef De Beenhouwer aan de piano.

Der Rose Pilgerfahrt - letterlijk, de pelgrimstocht van Rose - is een sprookje dat verwant is met de kleine zeemeermin of Rusalka. Rose is de dochter van de elfenkoningin, ze wil mens worden om alle menselijke emoties te leren kennen. Haar moeder geeft haar een roos mee die haar zal beschermen. Rose trouwt met een jager en krijgt een kind aan wie ze haar roos geeft. Ze sterft en wordt een engel.

Er zijn twee grote solistische rollen in dit oratorium. De rol van Rose werd gezongen door Caroline Jestaedt, die we al gehoord hebben in het ensemblerecital eerder op de week. Daarnaast is er een verteller, in goede oratoriumtraditie is dat een tenorpartij. Die werd op elegante wijze gezongen door de Weense tenor Daniel Johannsen.

Verder zijn er nog wat kleinere rolletjes voor de Elfenkoningin of een molenaarster (allebei kregen ze de warme mezzostem van Rosina Fabius), een molenaar (gezongen door bariton Bert van de Wetering) of een grafdelver, gezongen door Robert Holl. Er zijn ook veel koorpartijen, geleid door Holl. Die koorpartijen werden Herreweghe-achtig gereduceerd tot één (of twee) stemmen per partij. De samenzang was aanvankelijk nog wat rommelig, maar evolueerde naar het ontroerend engelenkoor waarmee Der Rose Pilgerfahrt eindigt.

Dit oratorium duurt ongeveer een uur en twintig minuten. Dat had eigenlijk kunnen volstaan voor een avondvullend programma. Desalniettemin werden vooraf nog vier Schumann-liederen gezongen voor drie tot vijf vrouwenstemmen.

Publicatie: zondag 27 mei 2018 om 07:57
Rubriek: Liedrecital