Marie-Nicole Lemieux in deSingel

Twee weken geleden stond ze nog in het PSK als Tancredi. Vandaag zong Marie-Nicole Lemieux een recital in deSingel met Roger Vignoles aan de piano. Het was een Duits-Frans programma met liederen op teksten van respectievelijk Goethe en Baudelaire.

Het eerste deel van het recital was zeer teleurstellend. Haar Duits is redelijk al zaten er wel af en toe vreemde klinkers in haar uitspraak. Maar het probleem is haar vreemde frasering en exploderende forte noten zoals in het Schumann-Mignon-Lied Kennst du das Land. In de Wagneriaanse Wolf-Mignon past die bulderende benadering iets beter, maar ook dan klinkt het nooit mooi. De mooiste Mignon was trouwens het eerste bisnummer, Thomas' aria Connais-tu le pays.

Voor Schubert miste ze dan weer de natuurlijke voordracht, waardoor Der Musensohn geen charme had. Het dieptepunt waren de twee Beethoven-liederen. De "Tränen" van Wonne der Wehmut ontploffen weer en in Die Trommel gerühret laat ze zich meeslepen met het pianoritme en kregen we een verkapte lezing.

Na dit alles kon het na de pauze enkel beter worden... en dat was gelukkig het geval. De pupiter en de partituur verdwenen en ze leek wel een andere stem te hebben. Faurés Hymne was een mooi ingetogen moment. Maar vooral de twee Debussy-liederen waren heel mooi. Dat forte noten niet altijd moeten knallen, bewees ze met Duparcs L'invitation au voyage waarin haar stem ook in de hoogte nu mooi rond bleef klinken. Voor het tweede bisnummer bleef ze bij Baudelaire met Le flacon van Léo Ferré.

Spijtig dat ze geen volledig recital met Franse mélodies gezongen heeft...

Publicatie: donderdag 26 oktober 2017 om 22:49
Rubriek: Liedrecital