La scala di seta in Luik

De "farsa comica" La scala di seta van de twintigjarige Rossini wordt zelden opgevoerd, al is de ouverture wel enigszins bekend. Maar dat weerhoudt de Luikse Opéra niet om ons dit kleinood te leren kennen, waarin een aantal karaktertrekken van zijn latere komische opera's te herkennen zijn.

foto © Lorraine Wauters

Het verhaal gaat over Giulia, die in het geheim getrouwd is met Dorvil, die haar langs een zijden ladder 's nachts komt opzoeken. Haar voogd Dormont wil haar echter uithuwelijken aan ene Blansac. De dienaar Germano zorgt voor de nodige verwarring, maar uiteindelijk komt alles uit en trouwt Blansac met Lucilla, het nichtje van Giulia. Het is een relatief kort werk (het duurt iets meer dan anderhalf uur) zonder koor.

Damiano Michieletto, die in het begin van het seizoen ons een strand-Elisir gegeven heeft, heeft ook nu een leuke productie bedacht waarbij hij erin slaagt om niet in de val van irritante slapstick te trappen... al lijkt Germano soms wat teveel op Cato uit de Pink Panther-films. Het decor lijkt dan weer geïnspireerd op "Dogville" van Lars von Trier met enkel een plattegrond van Giulia's huis zonder muren en enkel één raam langswaar de escapades met de zijden ladder gebeuren.

De twee geliefden, Giulia en Dorvil, werden bezet door een zeer jong duo. Maria Mudryak is zelfs zo jong dat ze haar geboortdatum nog op haar website publiceert. Ioan Hotea is een paar jaar ouder, maar nog altijd maar 26. Beiden hebben een paar prestigieuze wedstrijden gewonnen: Mudryak in 2014 het AsLiCo-concours en Hotea vorig jaar Domingo's Operalia.

Mudryak heeft een goed projecterende stem met een metaalachtig timbre. Haar laagte is nog wat aan de zwakke kant en aan haar kleurenpalet kan nog gewerkt worden. Voor de grote rollen - op haar website staat bv. dat ze Violetta in haar repertoire heeft - lijkt ze me nog niet echt geschikt, maar voor een sprankelende rol als Giulia is ze perfect... al hoor ik af en toe een verontrustend vibrato.

Hotea heeft daarentegen een stralende en flexibele tenor met een mooie klank en is zeker een zanger om in de gaten te houden. De rest van de bezetting scoort iets minder. Filippo Fontana is een vocaal zwabberende Germano. Laurent Kubla en Julie Bailly vormen een degelijk duo als Blansac en Lucilla.

Publicatie: woensdag 16 maart 2016 om 18:35
Rubriek: Opera