Juan Diego Florez in Luik

Reeds voor de derde keer was Juan Diego Florez te gast in Luik. De aanleiding was zijn meest recente CD met Franse aria's L'Amour, waarmee hij momenteel rondtoert. In de Luiks opera werd hij begeleid door het opera-orkest onder leiding van Christopher Franklin.

Zoals gebruikelijk was het programma opgebouwd rond de aria's, alternerend met ouvertures en andere balletmuziek. Er is nog altijd een verschil tussen thuis naar de CD luisteren en diezelfde aria's live horen... maar in het geval van Florez is er heel weinig verschil. Wie de CD voor het eerst beluistert, zal meteen zijn voorbeeldig Frans opvallen. Maar ook in de zaal is zijn tekstprojectie perfect.

Wat wel verschilt, is zijn evolutie tijdens het concert. Vooral in het eerste deel ging het af en toe nog iets moeizamer. Zo werd A la voix d'un amant fidèle uit La jolie fille de Perth niet altijd even mooi afgefraseerd. Het was ook uitkijken naar zijn Werther. Er is zeker ruimte voor een leggiero-Werther in de lijn van Alfredo Kraus, maar in de twee aria's zat hij aan de grens van zijn kunnen. Als de orkestratie op het einde van O nature wat dikker wordt, dan verzuipt hij. Ook de sprongen naar de hoge noten in Pourquoi me réveiller zaten nog niet echt goed. Maar interpretatief is hij nu al een fantastische Werther.

Na de pauze was zijn stem echt in vorm. Met Un ange, une femme inconnue uit La Favorite spotte hij met het concept van registerovergangen. In Ah, lève-toi soleil bewees hij dat hij klaar is voor Roméo... een rol die hij later deze maand in zijn geboortestad voor de eerste keer zal vertolken.

Maar dé aria van de avond - en trouwens ook van de CD - is Pâris' Au mont Ida, trois déesses uit La belle Hélène. Hij hoeft zich uiteraard niet druk te maken over de lastige nootjes van "Evohé" en brengt de aria met alle kleuren die je van een liedzanger in de meest uitgebreide Loewe-ballade zou verwachten. Hij bisseerde de aria zelfs met een andere vertolking... nadat hij eerst nog vier andere toegiften gezongen had, waaronder de onvermijdelijke cabaletta van Tonio's Ah, mes amis, quel jour de fête en La donna è mobile.

Zoals altijd is een concert met Florez een feest en eindigde het gisteren ook weer in een staande ovatie.

Publicatie: donderdag 6 november 2014 om 18:43
Rubriek: Concert