Sergei Leiferkus in Antwerpen

Vlaanderen ligt bedolven onder een pak sneeuw en dat was te merken aan de bezettingsgraad van de Vlaamse Opera. Verleden jaar, toen Daniil Shtoda in De Munt tijdens vergelijkbare winterse omstandigheden optrad, had een deel van het publiek ook afgehaakt. Maar de aanwezigen die de sneeuw wel getrotseerd hadden, kregen gisteren wel een schitterende Russische avond te horen van de bariton Sergei Leiferkus en zijn pianist Semyon Skigin.

Met het recital dat Leiferkus zeven jaar geleden in de Munt gaf, had hij al bewezen dat hij een uitstekende communicator is om de Russische liederen over te dragen op zijn publiek. Zijn communicatievaardigheden zijn er sindsdien zeker niet minder op geworden. Hij begon met de liedcyclus Proshchanije S. Peterburgom (Afscheid van St-Petersburg) van Glinka. De twaalf liederen van deze cyclus zijn thematisch een kruising van "Winterreise" en "Dichterliebe". Er zitten verschillende strofische liederen bij en dan moet je van goede huize zijn om die boeiend te vertolken... maar Leiferkus kan dat.

Heel indrukwekkend was bijvoorbeeld het Reislied waarbij enerzijds hals- en tongbrekende tempo's gemaakt worden - de reis gebeurt dan ook met de trein - maar anderzijds is er ook tijd voor rust en reflectie. Leiferkus kreeg er zowaar een applausje voor in het midden van de cyclus. Even indrukwekkend was De leeuwerik, maar dan omwille van zijn prachtig gedragen legato en mezza voce.

Het toeval wil dat 27 februari - de datum van het recital - ook de datum is waarop Alexander Borodin overleden is... in St-Petersburg. En toevallig (?) stonden ook zeven liederen van Borodin op het programma. Het zijn eerder ballades en de vocale kleurenpracht die Leiferkus aanwendt, is bijna onwaarschijnlijk. Hij eindigde met het grappig gebrachte Spes' (Hoogmoed), wat een perfecte voorbereiding was voor de drie slotliederen van Dargomyzhsky. Met deze satirische liederen toont Leiferkus wat hij op humoristisch vlak in zijn mars heeft. De verschillende stemmetjes die hij gebruikte - dat van De worm is hilarisch - werden ondersteund met een stijlvolle acteerstijl en een perfect gevoel voor timing.

Een en ander toonde aan dat een liederavond met uitsluitend Russische liederen helemaal niet saai hoeft te zijn. Bisnummers waren natuurlijk onvermijdelijk... en Mefisto's lied van de vlo van Mussourgsky lag evenzeer voor de hand. Met een herneming van het Reislied werd het recital afgesloten... hopelijk moeten we niet weer zeven jaar wachten om Leiferkus nog eens in België te horen.

Klara zendt het recital op dinsdag 9 maart uit.

Publicatie: zaterdag 28 februari 2004 om 14:35
Rubriek: Liedrecital