Geraldine McGreevy in deSingel

Voor het recital van de Britse sopraan Geraldine McGreevy zat het publiek weer op het podium van deSingel, net zoals voor het recital van Caroline Melzer. Ik blijf het een ideale opstelling vinden voor dit soort recitals.

Geraldine McGreevy was eerder al te horen in Der Zwerg in de Munt en ze blijkt ook een heel goede liedzangeres te zijn. Ze heeft een heel homogene stem die ook in de hoogte vol en rond blijft klinken, ongeacht of ze piano of forte zingt. Haar Duitse en Franse uitspraak is voorbeeldig en het essentiële contact met het publiek is ook aanwezig. In haar interpretaties maakt ze volop gebruik van wijzigende gezichtsuitdrukkingen, zonder dat het storend wordt... ook al zit je bijna op haar schoot.

De eerste helft van het recital bestond uit meezingers van Schubert. Heel opvallend was haar vertolking van Gretchen am Spinnrade, die heen en weer slingerde tussen waanzin en angst. Het leek op Lucia di Lammermoor die Erlkönig zong, wat op zijn minst een originele benadering genoemd kan worden. Voor de rest waren haar uitvoeringen klassieker waarin ze haar muzikaliteit toonde door licht met rubato te spelen. Het enige spijtige was dat haar pianist Graham Johnson niet altijd meewilde. Als een koppige ezel speelde hij telkens verder zonder aandacht te schenken aan deze of gene vertraging van McGreevy om de tekst van bijvoorbeeld Ganymed wat meer te laten ademen. Ook in de introductie van Die Sterne waren geen "blitzende" sterren te horen, maar leek het meer op het begin van een stevig wandellied.

Na de pauze had Graham Johnson zijn draai teruggevonden met in de eerste plaats vijf liederen van Gabriel Fauré. Geraldine McGreevy heeft deze liederen ook opgenomen en zijn gespreid te vinden op twee van de vier Fauré-CD's bij Hyperion (ook met Graham Johnson, en nog een half dozijn andere zangers). Ik vond vooral Tristesse zeer geslaagd. Zoals gezegd is haar Franse uitspraak fantastisch, maar in dit lied kwam daar plotseling een heel andere - vastberaden maar toch zachte - klank bij.

Centraal in de Goethe-Lieder van Hugo Wolf stond zijn versie van de Mignon-Lieder in een betoverende en magische uitvoering van McGreevy. Voor haar bisnummer bleef ze bij Wolf, met Mörikes Im Frühing.

Publicatie: donderdag 20 april 2006 om 16:55
Rubriek: Liedrecital