Andrè Schuen in Schwarzenberg (2/3)

Vandaag was het tijd voor deel twee in de Schubertdriedaagse van Andrè Schuen en Daniel Heide. Op het programma: Winterreise, deze keer zonder bisnummer, exact twee jaar na hun vorige Winterreise in Schwarzenberg.

(foto © Schubertiade Schwarzenberg)

In vergelijking met twee jaar geleden valt vooral hun tempokeuze op. Gute Nacht begint met een stevige tred en dat gezwind tempo trokken ze door tot het einde, waardoor deze Winterreise minstens vijf minuten sneller was en dus ook wat normaler aanvoelde. Al moet ik zeggen dat hun snelheid voor Rückblick tot een waanzinnige tongenbreker leidde. Wat ook verbeterd is, is Schuens forte-zingen. Dat klinkt nu veel zuiverder en krachtvoller.

Op interpretatief vlak, kan ik me niet van de indruk ontdoen dat Schuen nog wat zoekt naar "zijn" Wanderer. De eerste helft van de cyclus horen we vooral veel woede en rancune, wat de Wanderer vooral een ééndimensionaal karakter geeft. Halverwege slaat zijn geestesgesteldheid om. Heel exact zou ik dat punt kunnen aanduiden bij "Ach du, mein Herz" in de laatste strofe van Rast. Nadien daalt er een rust en een berusting over hem heen. Een en ander maakt dat deze Winterreise een te abrupte ontwikkeling kende en in twee stukken uiteenviel.

Samengevat, was het een goed gezongen Winterreise, maar één waar ik wat op mijn honger bleef zitten en die niet het niveau van hun Müllerin van drie dagen geleden haalde. Trouwens, voor de liefhebbers van ronde getallen, dit was tevens mijn 50ste live-Winterreise.

Publicatie: woensdag 25 augustus 2021 om 22:09
Rubriek: Liedrecital