Simon Keenlyside in de Munt

De Munt heeft de deuren weer geopend voor een beperkt publiek, en voor een liedrecital met Simon Keenlyside en Malcolm Martineau.

(foto © Uwe Arens)

Het is drie jaar geleden sinds Keenlyside de laatste keer in de Munt was voor een recital. De staat van zijn stem is er niet echt beter op geworden, oftewel moet hij nog wat spinnenwebben afstoffen na meer dan een jaar met weinig tot geen optredens. Hij heeft echter niet ingeboet aan expressiviteit. Ik heb Keenlyside altijd een wat nonchalante recitalist gevonden en vandaag was dat des te meer zo met veel heen-en-weer geloop en regelmatige onderbrekingen om iets tegen het publiek te zeggen over bijvoorbeeld de keuze van het programma of over de betekenis die een lied voor hem heeft.

De eerste helft van het recital (dat trouwens zonder pauze opgevoerd werd) bestond uit Duits repertoire van Strauss naar Mahler, via Schubert. Het geduld dat iedereen maanden heeft moeten opbrengen was de inspiratie voor het openingslied... Geduld. De ziel weent in Nachtgang om te eindigen met Martineau die elfjes liet trippelen over de piano in het bekende Ständchen.

Vom Mitleiden Mariä - de eerste keer dat ik het in een recital hoorde - is een uitzonderlijk mooi Schubertlied, misschien wel zijn meest geestelijke lied, je zou het een Duits Stabat Mater in barokstijl kunnen noemen. Keenlyside gaf een prachtige vertolking van het lied - puur in al zijn eenvoud - met voorsprong het hoogtepunt van de avond voor mij. Zijn uitvoering van Nachtstück was minder aangrijpend dan het had kunnen zijn. Met een robuust Fischerlied en Fischerweise gaat hij de lichtere toer op. De aquatische sfeer zet hij verder met Mahlers Des Antonius von Padua Fischpredigt. De ornitoloog komt in hem (en uit Martineaus piano) naar boven in Frühlingsmorgen en Ablösung im Sommer.

Het recital werd afgesloten met een Frans blok met hoofdzakelijk Poulenc, weliswaar omkaderd door twee Debussy-liederen. Nuit d'étoiles beschouw ik in de eerste plaats als een sopraan-lied. Maar zelfs getransponeerd naar een bariton heeft Martineau weinig problemen om fonkelende sterretjes te evoceren. Na meer dan een uur was er nog tijd voor één bisnummer: Allerseelen bracht ons terug naar de Strauss van het begin van de avond.

Publicatie: zaterdag 12 juni 2021 om 22:11
Rubriek: Liedrecital