Goethe Day II in Oxford

De tweede Goethe-dag was, na de tien Wilhelm Meister-liederen, opgebouwd rond de volgende twintig Goethe-liederen van Hugo Wolf. Ze werden aangevuld met een handvol bekende en minder bekende liederen van Beethoven, Loewe, Zelte en Schubert. Sholto Kynoch had vier zangers rond zich verzameld, waaronder twee jonge zangeressen.

De sopraan Fflur Wyn hebben we in Brussel kunnen horen in Thanks to my eyes, en ze komt later dit seizoen terug voor Boesmans nieuwe opera Au monde. Na een rustige Wandrers Nachtlied (de Schubert-versie), wist ze te overtuigen met Die Spröde en Die Bekehrte. Het zijn twee zijden van dezelfde medaille met de weerkerende "So la la", die ze expressief differentieerde van de ene keer plagerig naar melancholisch de andere keer. Rowan Hellier heeft een mezzo met een eigen geluid. Als curiositeit zong ze Um Mitternacht van de pre-Schubertiaanse Karl Zelter met een mooie diepte.

Adrian Thompson kende ik enkel van de Hyperion Schubert-collectie met Graham Johnson. Zijn tenor is ondertussen verouderd. De noten zijn er nog wel, maar hij zingt vooral luid met schetterende hoge noten. Zo wordt Beethovens Neue Liebe platgewalst en halverwege Ritter Kurts Brautfahrt had ik hoofdpijn. Ik was dan ook verbaasd dat hij wel nog een charmant Geheimes van Schubert kon zingen. De bariton Roderick Williams hebben we al een paar keer in een concert kunnen horen in deSingel. Hij is ook een goede liedzanger. Hij brengt een paar boeiende ballades, zoals Beethovens Floh-Lied of Wolfs Der Rattenfänger, maar rondt ook het recital af met een plechtig Königlich Gebet.

Epiphanias is een gelegenheidswerk dat indertijd opgevoerd werd door de drie dochters van Wolfs maitresse Melanie Köchert. Gisteren werd het ook als een kwartet uitgevoerd met Hellier als de verteller en de drie zangers als de drie koningen... die tijdens de piano-postlude de zaal uitsluipen.

Publicatie: dinsdag 15 oktober 2013 om 09:29
Rubriek: Liedrecital