Angelika Kirchschlager in Schwarzenberg

Net zoals twee jaar geleden, begon de Schubertiade Schwarzenberg voor mij weer met Angelika Kirchschlager en de Philharmonia Schrammeln Wien. Het Schrammel-concert bestond deze keer hoofdzakelijk uit liederen van Schubert. Ter afwisseling speelde het Schrammel-ensemble ook wat Duitse dansen en Weense walsjes... ideaal om rustig wakker te worden op een zondagochtend.

foto © Schubertiade Schwarzenberg

Het bleek echter een opgave om wakker te blijven tijdens dit concert. De bewerkingen (door de violist en gitarist van het ensemble) van de Schubert-liederen was niet altijd even geslaagd, met uitzondering van de voor de hand liggende pizzicato-begeleiding van An die Laute. Vooral bij de strofische liederen viel heel de zaak stil tussen de strofen. Daarbovenop werden sommige liederen - zoals Erlafsee of Nähe des Geliebten - net iets te traag uitgevoerd naar mijn goesting.

Angelika Kirchschlager heeft ook al betere momenten gehad. Al te vaak zingt ze op automatische piloot of lijkt ze van het blad te zingen. Ik vermoed dat een gebrek aan voldoende repetitie de zaken alleen nog maar verergerd hebben. Af en toe was er toch een moment dat ze kon bekoren, zoals met Die Unterscheidung... wat ongeveer het enige echt geslaagde lied voor de pauze was.

De pauze bracht inspiratie. Met Der Pilgrim kregen we eindelijk de "oude" Kirchschlager te horen met een zelfverzekerde stem en haar unieke tekstbeleving. Een en ander kwam in een stroomversnelling als ze het hoofdstuk "Wienerlieder" aansneed en ze haar charme volop kon uitspelen.

Publicatie: maandag 2 september 2013 om 08:19
Rubriek: Liedrecital