Il Grand' Inquisitor

Angelika Kirchschlager in Schwarzenberg

Het laatste liedrecital dat ik dit jaar meemaakte op de Schubertiade was er een met Angelika Kirchschlager en Helmut Deutsch.

Het eerste deel hoorden we een mozaïek van Schubertliederen waar ik weinig eenheid in kon vinden. Ze werden wel samengezet in kleine groepjes... een paar nachtliederen, een paar lenteliederen, een paar liederen rond sterren en om af te sluiten vier Goetheliederen waarin de liefde centraal stond.

Ik heb de indruk dat Angelika Kirchschlager de laatste tijd nogal veel opera gezongen heeft, waardoor sommige liederen een overdreven dramatische interpretatie kregen. Een voorbeeld daarvan was haar eerste lied Fischerweise. Haar mezza voce is ook niet meer helemaal zuiver. In een lied als Lied der Anne Lyle vraagt bijna constant piano zingen, wat op zich wel lukt maar die noten voelen niet echt stabiel aan. Zeker als ze ook nog eens in de hoogte gaat, zoals in Die Sterne, wordt het heikel. Ik ben trouwens niet overtuigd of Die Sterne wel zo'n geschikt lied is voor een mezzo... door de transpositie worden de twinkelende sterren in de piano meer een modderig geplons.

Anderzijds vond ik haar uitvoering van onder andere Der Wanderer an den Mond wel heel mooi. In de dialoog met de maan wisselde ze goed de rustige sfeer van de maan af met hoe de Wanderer de toestand van de maan op zijn eigen leven projecteert. Ook de snellere liederen, zoals Rastlose Liebe of Versunken zong ze fantastisch goed.

Na de pauze schakelden ze over naar de twintigste eeuw met het Opus 38 van Korngold. Ik vond de meeste van deze vijf liederen niet zo boeiend. Alleen Alt-spanisch heeft wel een zekere "schwung" en met het Engelstalige Old english song kroop ze even in de huid van een stoere zeeman. Nadien zong ze nog zes liederen van Kurt Weill op Duitse, Franse en Engelse teksten. Ik vermoed dat deze liederen nog relatief nieuw zijn voor haar, want hiervoor liet ze de partituur aanrukken. Vooral voor de Franse liederen bleek ze die nodig te hebben. Haar Frans is trouwens behoorlijk goed, op een aantal uitspraakfouten na. Liederen zoals Je ne t'aime pas of Der Abschiedsbrief passen goed bij haar temperament.

Dit programma zal ze de volgende maanden nog op verschillende plaatsen zingen... ook op haar recital volgend jaar in het PSK.


Angelika-Kauffmann-Saal

Publicatie: zondag 31 augustus 2008 om 07:35
Rubriek: Liedrecital