Glyndebourne - Mattäuspassion

Dat religieuze werken zoals Bachs Passies en zelfs Verdi's Requiem niet veilig zijn voor allerlei regisseurs, was recent in Parijs nog te zien, toen Bob Wilson de Johannes-Passion ensceneerde. Het festival van Glyndebourne doet dit nu ook met Bachs Matthäus-Passion.

Bachs absolute meesterwerk behoeft uiteraard geen enkele enscenering. Ik kan me dan ook moeilijk voorstellen dat een enscenering ook maar iets bijbrengt. Het enige argument voor het waarom dat ze op hun website plaatsen - "to have a resonance for today's audiences" - is een dooddoener van formaat, die te pas en te onpas misbruikt wordt om gekke ensceneringen goed te praten. De enscenering was in handen van de mij onbekende Katie Mitchell. Richard Egarr dirigeerde het Orchestra of the Age of Enlightenment.

Mark Padmore zong de Evangelist, een partij die hem niet vreemd is (zie ook het interview in de Telegraph, Why I'm a Bach evangelist). Henry Waddington was Christus. De andere solisten waren Ingela Bohlin, Sarah Connolly, Andrew Tortise en Christopher Purves.

Recensies:

• Evening Standard (2-7-2007): Brilliant Bach fired with contemporary passion, Fiona Maddocks
• The Stage (2-7-2007): St Matthew Passion, George Hall
• Financial Times (2-7-2007): St Matthew Passion
• Telegraph (3-7-2007): Magic makes way for mawkishness, Rupert Christiansen
• Guardian (3-7-2007): St Matthew Passion, Erica Jeal
• The Times (3-7-2007): St Matthew Passion, Richard Morrison

Publicatie: maandag 2 juli 2007 om 20:54
Rubriek: Nieuws