Shadi Torbey in het Brussels Conservatorium

Shadi Torbey kennen we sinds zijn - weliswaar fel gecontesteerde - laureatenprijs bij de jongste Koningin Elisabethwedstrijd en nadien van een aantal operarollen in de Munt. Nu waagt hij zich samen met Abdel-Rahman El-Bacha ook aan het liedrepertoire... en meteen aan Schuberts Winterreise.

De locatie was het Brussels Conservatorium. De aanleiding voor dit recital was een of ander Libanees goed doel. Maar aangezien het obligaat speechje vooraf enkel in het Frans gehouden werd, zal dat wel niet belangrijk geweest zijn.

Dankzij de podcasts van Musiq3 was hun Winterreise-recital van twee maanden geleden al te horen. Het recital in Brussel was iets beter, maar het is nog altijd een overwegend een-dimensionale vertolking, die vooral doordrenkt is met het verdriet van de Wanderer. In Gefrorne Tränen had ik soms het gevoel dat hij in tranen ging uitbarsten. Het is pas in de laatste vier-vijf liederen dat hij echt de nodige intensiteit vond. Het publiek was ondertussen ook uitgehoest. Zijn Duits is redelijk goed op een paar foutjes na, waaronder de klassiekers zoals het uitspreken van "Liebchen" als "Liebschen".

Shadi Torbey heeft een onmiddelijk herkenbare basstem, wat ik meestal - en ook in dit geval - een pluspunt vind. Vooral zijn lage noten hebben een ronkende kwaliteit met een grove korrel, wat een aantrekkelijk timbre oplevert. Als hij de toonladder beklimt wordt de granulariteit van zijn stem fijner. Maar hij heeft soms de neiging om ook zijn steun mee omhoog te brengen, waardoor hij soms teveel op zijn natuurlijk talent beroep doet. Ik weet niet of het ermee samenhangt, maar zijn intonatie eindigt soms ook wat te laag.

Er zijn niet zoveel bassen die Winterreise zingen. Bij de opnames denk ik dan vooral aan zangers als Kurt Moll, Josef Greindl of Matti Talvela. Bij deze diepe stemmen bestaat soms het gevaar dat ze het tempo laten dicteren door het gewicht van hun stem waardoor het een gezapige bedoening wordt. Shadi Torbey trapt gelukkig niet in die val en zingt een redelijk snelle liedcyclus. Sommige liederen, zoals Rückblick, neemt hij zelfs te snel, waardoor hij over zijn woorden struikelt. Ook in Die Wetterfahne vergaloppeert hij zich. Maar alles bij elkaar was het een redelijke Winterreise, waarbij ik me op geen enkel moment verveelde... ik kan me uitvoeringen herinneren waarbij dat wel het geval was.

Publicatie: woensdag 29 november 2006 om 19:38
Rubriek: Liedrecital