Faust in Luik

Voor Gounods Faust heeft de Waalse Opera een alternerende bezetting voorzien, waarvan ik gisteren de eerste zag.

Zoals vaak, steelt de slechterik ook in deze voorstelling de show... en zeker als Alain Vernhes Méphistophélès zingt. Vernhes zoekt en vindt de gulden middenweg tussen een duivelse en een verleidende vertolking. In de regie van Paul-Emile Fourny is hij een manipulator die heel de opera lang de touwtjes stevig in handen houdt... vanaf het moment dat hij in het eerste bedrijf een naakte Marguerite laat verschijnen aan Faust tot en met de dood van Valentin. Tussendoor toont hij ook zijn bovennatuurlijke krachten tijdens bijvoorbeeld "Le veau d'or", als hij mannen met elkaar laat vechten of vrouwen waanzinnig laat worden. Zelfs tijdens Marguerites Juwelenaria duikt hij achter haar op. Ook vocaal is Vernhes een indrukwekkende Mefisto met perfect Frans en een boeiende interpretatie. De kerkscène is één van zijn vele hoogtepunten. De manieren waarop hij greep probeert te krijgen op Marguerite zijn allemaal terug te vinden in zijn stem.

Voor hij aan zijn serenade "Vous qui faites l'endormie" begint, zegt Mefisto tegen Faust: "Vous avez grand besoin du secours de ma voix"... dat was ondertussen al duidelijk geworden. Reinaldo Macias kan alle hulp gebruiken die hij maar kan krijgen. Hij is een alles behalve Frans klinkende tenor. In het hele eerste bedrijf heeft hij alle moeite van de wereld om als de "oude" Faust door het orkest te komen. Jean-Pierre Haeck heeft weliswaar veel volk in de bak zitten en laat hen ook breeduit spelen, maar de andere zangers hadden daar blijkbaar geen problemen mee. Fausts beroemde "Salut, demeure chaste et pure" is een van de paradepaardjes van het Franse operarepertoire, maar werd totaal zonder gevoel voor stijl uitgevoerd. Daarenboven werd de aria ook nog eens afgesloten met een ongepaste hoge do... het overschakelen naar een pure kopstem is eventueel aanvaardbaar en die hoge noten hoeven niet noodzakelijk 'dal petto' gezongen te worden. Maar dan moeten ze wel passen in een homogene benadering van de rol met de typische lichte Franse stijltoetsen en gebruik van een voix mixte.

Michelle Canniccioni zong vorige maand nog in La veuve joyeuse. Haar Marguerite kon me ook niet echt overtuigen. Haar uitspraak is iets beter (ofwel zitten de woorden van deze opera beter in mijn hoofd), maar ze heeft nog altijd problemen met woorden waar r-en in voorkomen. Voor de rest zingt ze alle noten, maar het klinkt allemaal nogal gelijk en expressieloos. Er was bijvoorbeeld nauwelijks een onderscheid merkbaar tussen de ballade van de "Roi de Thulé", de daaropvolgende Juwelenaria of de kerkerscène.

Jean-François Lapointe was vorig maand Danilo en hij zingt nu een donkere Valentin. In het begin zong hij nog met redelijk veel vibrato en "Avant de quitter ces lieux" vond ik maar middelmatig. Zijn sterfscène was dan weer wel goed.

Ik begrijp trouwens ook niet waarom de ORW blijft vasthouden aan een beginuur van 20h, zelfs voor een toch wel een lange opera als Faust. Want ondanks het knippen van de hele balletscène en het uitvoeren met slechts één pauze, duurt de voorstelling al snel tot 23h30... waardoor mensen die niet in het Luikse wonen, niet meer op een "deftig" uur thuisgeraken. Maar om Alain Vernhes als Mefisto te horen, is een ingekorte nachtrust wel aanvaardbaar.

Publicatie: woensdag 26 april 2006 om 15:49
Rubriek: Opera