Marjana Lipovsek in Flagey

In de reeks "Muziek en Poëzie" was deze keer een Duitse avond opgebouwd rond Hugo von Hofmannsthal. De gedichten van deze Oostenrijkse schrijver werden gereciteerd door Peter Simonischek en ze werden muzikaal afgewisseld door de mezzo Marjana Lipovsek, aan de piano begeleid door Anthony Spiri... dit alles in Studio 4 van Flagey.

De thematische link doorheen de teksten was melancholie en sterfelijkheid, vergankelijkheid en dood. Wie Hofmannsthal zegt, denkt uiteraard meteen aan Richard Strauss. In het eerste deel van de avond zong Marjana Lipovsek dan ook vier Strauss-liederen (die weliswaar niets met Hofmannsthal te maken hebben). "Allerseelen" paste perfect binnen het thema. Voor het slot van elke strofe - '... wie einst im Mai' - bouwde ze telkens de spanning op om de hoop en de melancholie uit te drukken. "Ich trage meine Minne" vond ik minder passen, maar "Ruhe, meine Seele" werd ook weer gekenmerkt door een spannende opbouw. Dat ze er soms voor de gemakkelijkheid een paar extra klinkers tussengooide of dat haar intonatie niet altijd even zuiver was, viel gemakkelijk te vergeven. Het eerste deel werd afgerond met de eerste monoloog van de Marschallin uit Der Rosenkavalier. Lipovsek gaf een expressieve en gevarieerde lezing waarbij ze zang afwisselde met quasi-parlando (bv. voor "Siegst es, da geht's, die alte Fürstin Resi").

In het tweede deel (zonder pauze trouwens) werd Strauss verlaten en was het de beurt aan Frank Martin. Hofmannsthal is ook de auteur van Jedermann, wat nog altijd elk jaar op de trappen van de Salzburger Dom opgevoerd wordt tijdens de Festspiele. Frank Martin heeft zes monologen van Jedermann op muziek gezet. Ik ken deze monologen enkel in de baritonversie (José Van Dam, Thomas Quasthoff, Olaf Bär), maar gezien de universaliteit van Jedermann is een uitvoering door een mezzo niet zo ver gezocht. De vereiste is wel dat de zangeres een dramatische stem heeft... en dat is in het geval van Lipovsek geen probleem. Enkel voor de laatste monoloog "O ewiger Gott!" brengt ze haar stem terug tot onderdanigere proporties als Jedermann in het aanschijn des doods tot God bidt.

Zoals meestal in de "Muziek en Poëzie"-reeks was ook dit weer een geslaagde - zij het enigszins zwaarmoedige - avond.

Publicatie: woensdag 18 januari 2006 om 23:34
Rubriek: Liedrecital