Salome in Gent

Mijn operajaar begon gisteren in Gent met de nieuwe productie van Salome in de regie van Ersan Mondtag.

Salome (foto © Annemie Augustijns)

Visueel is de productie erg vergelijkbaar met die van Der Schmied von Gent. Mondtag is ook de decorontwerper en hij heeft weer een monumentaal decor op een draaiplateau ontworpen, met aan de ene kant de ingang van het paleis van Herodes met ook de cel van Jochanaan, en aan de andere kant zijn salon. Gekke kostuums vrolijken de boel verder op... joden met punthoofden, vier figuranten in naaktelichaamspakken, soldaten in gevechtsuitrusting, en Salome in een lange rode jurk. Het lijken wel stripfiguren.

Op zich vond ik het een geslaagde productie. Al was ik niet echt overtuigd van de "Dans der zeven sluiers". Er zat weinig lijn in, het plateau draaide constant rond, Herodias duikt ook plots naakt op (weer in zo'n naaktpak). Een choreograaf had hier misschien wat orde in kunnen scheppen. Ik vermoed dat Mondtag een feministisch tintje wil geven aan de opera, want tijdens de slotscène moorden de vier naakte figuranten alle mannen uit. Na Herodes' "Man töte dieses Weib" wordt hij zelf doodgeschoten nadat de soldaten, joden en nazareners het eerder al hadden moeten ontgelden.

Dankzij de Gentse akoestiek klonk het orkest onder leiding van Alejo Pérez niet zo overdonderend luid als in Antwerpen. Allison Cook was bij momenten een goede Salome, al zingt ze met drie verschillende registers waar weinig homogenisatie in te horen valt. Af en toe moet ze zich zelfs behelpen met Sprechgesang. Ik was daarentegen wel aangenaam verrast door de Herodias van Angela Denoke. Het is jaren geleden dat ik haar nog gehoord heb, maar haar stem is donker en dramatisch geworden, waardoor ze een uitstekende Herodias neerzet. Florian Stern neigt bij momenten naar een lichte heldentenor, waardoor hij een presente Herodes is. Kostas Smoriginas zong tenslotte Jochanaan met een ruime basbariton.

Publicatie: maandag 13 januari 2025 om 15:30
Rubriek: Opera