Louise Alder in Schwarzenberg

Het eerste deel van het recital van Louise Alder en Joseph Middleton was mooi opgebouwd, het tweede deel was wat rommeliger... net zoals de uitvoering door de Britse sopraan.

(foto © Schubertiade Schwarzenberg)

Het hoogtepunt waar naartoe gewerkt werd, was Die junge Nonne. De vijf Schubertliederen ervoor kan je zien als de context over een scheefgelopen liefde. In de Mozartliederen erna krijgen we dan eerder het standpunt van de jongen. Dankzij Luisens Antwort krijgt het koppel ook een naam: Luise en Wilhelm. Louise (!) Alder zingt het met hoogoplopende emoties, goed uitgevoerd als voorbereiding op Die junge Nonne wat ze als in een trance zingt... "und finster die Brust, wie das Grab". Naar verluidt, is Luisens Antwort trouwens een gedicht dat Kosegarten als reactie of zelfs als parodie schreef op Das Lied der Trennung, waarmee het Mozart-blokje zou eindigen.

Luise horen we ook terug in Als Luise die Briefe ihres ungetreuen Liebhabers verbrannte. De twee andere Mozartliederen, Abendempfindung an Laura en An Chloe, zouden evengoed als Wilhelms ontboezemingen richting Luise kunnen geïnterpreteerd worden. Het was dus best wel een interessant programma. Alder heeft spijtig genoeg wel wat tijd nodig om haar stem te vinden. In de twee eerste liederen, Sehnsucht en Im Freien (allebei Seidl), horen we snerpende tonen en een teruggehouden klank. Pas vanaf Im Haine zit haar stem beter, haar interpretatie is ook goed in overeenstemming met de tekst: stralend voor de "Sonnenstrahlen" van de eerste strofe, piano voor het "Stilles Sausen" of donker kleuren voor de laatste strofe.

In het deel na de pauze zag ik weinig lijn in de keuze van de liederen. Ze begonnen met een supersnelle Auflösung vol zwiepende hoge noten. Auf dem Wasser zu singen zingt ze vanuit een speedboot, de tekst wordt afgerammeld. Nacht und Träume was op zich wel mooi gezongen, maar er is wel een beangstigende ruis hoorbaar als ze mezza voce zingt. De uitgeacteerde Lachen und Weinen daarna was een vreemde keuze. De avond werd afgesloten met Der Hirt auf dem Felsen en met de klarinettiste Clara Hofer. Ze vindt een andere kleur voor het middendeel "In tiefem Gram", maar interpretatief blijft ze ook hier op de vlakte.

Ze zong wel twee mooie bisnummers met Clara Schumanns Liebst du um Schönheit en - vooral - Brittens O waly, waly... misschien had ze beter een selectie Engelse liederen voorzien na de pauze.

Publicatie: zaterdag 2 september 2023 om 11:21
Rubriek: Liedrecital