Magdalena Kozena in deSingel

De Blauwe Zaal van deSingel was gisteren nog eens redelijk goed gevuld voor een liedrecital, met dank aan twee grote namen... Magdalena Kozena en Mitsuko Uchida.

(foto © Julia Wesely)

In tegenstelling tot het gevarieerde programma dat Kozena anderhalf jaar geleden in de Munt bracht, heeft ze het zichzelf - en het publiek - deze keer niet gemakkelijk gemaakt. Het is weinigen gegeven om een (bijna) volledig Debussy-programma tot een goed einde te brengen. Kozena zingt voorbeeldig Frans en op haar expressiviteit staat geen maat, maar toch ontstond na verloop van tijd een zekere monotonie. Ze begonnen met het ijzeren repertoire van de Trois Chansons de Bilitis. Kozena kruipt met een slanke stem in het naïeve meisje van La flûte de Pan. klinkt wat rijper en voller in La chevelure, en trekt de expressieve kaart - "les satyrs sont morts" - voor Le tombeau des naïades. Ondertussen onderstreept Uchida met een ijle pianoklank de erotisch-sensuele wereld van Bilitis.

Van Mélisande gingen we nadien naar de wereld van Kundry met de Cinq poèmes de Charles Baudelaire. Deze vijf liederen behoren tot de grootste liederen die Debussy gecomponeerd heeft. Graham Johnson omschrijft ze zelfs als haast-onuitvoerbaar. De piano van Uchida wordt dikker in Le balcon en meteen wordt dit eerste lied een hele uitdaging voor Kozena. Hoge noten klinken wat dunner, de lage noten vertonen meer vibrato en hebben niet voldoende gewicht. Veel van haar expressiviteit moet komen van veelbetekenend naar het plafond kijken. Er zijn wel een paar mooie momenten, zoals de morendo op "... des mers profondes" of het heerlijk zwevende slot van Harmonie du soir en Recueillement. Maar in het algemeen was het allemaal wat kleinschalig. Met Ariettes oubliées kwamen we terug op bekender terrein. De lage noten van C'est l'extase zitten nu wel goed, in Chevaux de bois schakelt ze wel opvallend tussen haar registers, "les roses étaient toutes rouges" kondigden een mooie Spleen aan.

Ze eindigden de avond met het tweede boek van Poèmes pour Mi, de gedichten die Messiaen geschreven en getoonzet heeft voor zijn vrouw Claire "Mi" Delbos. Ik had het gevoel dat deze liederen nog niet helemaal in Kozena haar systeem zitten: ze gebruikt meer de partituur en maakt meer tekst- en uitspraakfouten dan bij Debussy. Maar het zijn mooie liederen, waaronder het prachtige Ta voix, inclusief karakteristieke - "oiseau de printemps qui s'éveille" - vogelmuziek, of het strijdlied Les deux guerriers waarmee Messiaen zijn liefde voor Mi op uitbundige manier bezingt. Er kwam nog één bisnummer voor het tevreden - maar niet echt uitzinnige - publiek... Janaceks Lavečka.

Publicatie: donderdag 11 mei 2023 om 07:59
Rubriek: Liedrecital