Anne-Lise Polchlopek en Irene Mas Salom in Oxford

Gisteren hoorden we twee recitals met jonge zangeressen in de Holywell Music Room. 's Avonds zou Dorothea Röschmann zingen, maar die kelk heb ik wijselijk aan mij voorbij laten gaan...

Met het eerste lied L'invitation au voyage namen Anne-Lise Polchlopek en Elenora Pertz ons mee op een reis doorheen drie landen aan de Middellandse Zee: Italië, Frankrijk en Spanje. De Franse mezzo heeft een grote stem die in de hoogte vooral ongenuanceerd luid klinkt, maar de rest van haar stem heeft wel een mooie mezzo-kleur. Aanvankelijk was haar stem nog monochroom, maar werd kleurrijker in de loop van het recital.

Ze begon de Italiaanse liederen met een zonnige Già il sole dal Gange (toevallig brak op dat moment de zon door na een grijze Oxfordse ochtend). Bellini's Dolente immagine di fille mia mocht iets intiemer zijn, maar het bekende Ideale kon genieten van haar mezzokleuren. In het Frans groepje viel onder andere Le sourire op met zijn typisch Messiaens idioom. Si vous n'avez rien à me dire is een prachtig lied, zeker in de mezza voce vertolking van Polchlopek. Pauline Viardots Madrid met zijn Spaanse pianobegeleiding vormde de overgang naar het Spaans blok met Obradors' Canciones clásicas Españolas.

In het namiddagrecital kregen we ook drie groepjes liederen in drie verschillende talen, met Duits in plaats van Italiaans. Het was een recital in samenwerking met LIFE Victoria (Lied Festival Victoria de los Angeles) in Barcelona - één van de internationale partners van het Oxford Lieder Festival - met de Spaanse Irene Mas Salom en de pianist Marc Serra.

Ze begonnen met de zes Duitse liederen van Griegs Opus 48. Haar Duits is redelijk goed, al verdwijnt er af en toe een medeklinker. Met Dereinst, Gedanke mein straalt ze rust uit, verdriet en verlangen zijn de hoofdemoties van Zur Rosenzeit, Ein Traum wordt dynamisch goed opgebouwd waardoor ze niet te snel op het forte-hoogtepunt uitkomt. Ze zong Poulencs Fiançailles pour rire in opgefrommeld Frans waardoor bijvoorbeeld de refrein-clou van Il vole verloren ging, maar ze gaf wel een sfeervolle uitvoering van Fleurs. Ze eindigden in het Catalaans met een reeks fantastische lenteliederen van Eduard Toldrà.

Publicatie: vrijdag 28 oktober 2022 om 09:32
Rubriek: Liedrecital