Konstantin Krimmel in Frankfurt*

Het Bockenheimer Depot in Frankfurt was vanavond de achtergrond voor het liedrecital van Konstantin Krimmel en Daniel Heide, waarin de liefde centraal stond met twee liedcycli.

In de eerste helft van de avond was dat An die ferne Geliebte, voorafgegaan door twee Schubertliederen: de ongelukkige Sehnsucht van Der Wanderer en een ontroerende vertolking van An den Mond. Zoals altijd gaf Krimmel ook nu weer een voorbeeldige uitvoering van Beethovens cyclus, waarin hij op een bedachtzame manier alle emoties liet passeren met als opvallend moment de opgewekte manier waarop hij de pianostuwing overnam in het begin van Es kehret der Maien.

Dit eerste deel werd afgesloten met twee Liszt-liederen. Liszt behoort niet echt tot mijn favoriete liedcomponisten. Te vaak laat hij de piano ontsporen. Maar het mij onbekende Des Tages laute Stimmen schweigen is in dat opzicht atypisch: hier geen opzichtig virtuoze pianopartij, en zelfs een ingetogen slot met een a capella laatste vers "dann küsst euch still und mild die Nacht" gevolgd door slechts een paar stemmige pianoakkoorden. Idem voor zijn versie van Der du von dem Himmel bist.

Een cyclus die ik nog maar heel zelden gehoord heb, is Ralph Vaughan Williams' The House of Life met zes sonnetten dan Dante Gabriel Rossetti over verschillende aspecten van de liefde. Het bekendste lied uit deze cyclus is Silent noon. Krimmel gaf een serene vertolking, voor het prachtige slotvers "when twofold silence was the song of love" keek hij onverwachts recht in de camera... Een interessant lied is Love's minstrels met middeleeuws aandoende melodieën van een minstreel die op zijn luit zit te tokkelen. Indrukwekkend was dan weer het grootse Death-in-love. Deze Engelstalige "Liebestod" wordt gekenmerkt door een uitzinnige pianobegeleiding en een machtig slot - "Behold, there is no breath: I and this Love are one, and I am Death. - dat Krimmel met hypnotiserende intensiteit zong.

Publicatie: vrijdag 12 maart 2021 om 21:01
Rubriek: Liedrecital