Siân Dicker in Oxford*

De tweede dag van "Winter into Spring" kijkt meer richting de lente in vergelijking met de winterse recitals gisteren. Sopraan Siân Dicker en pianiste Krystal Tunnicliffe lieten zich echter eerder door het transformatie-thema inspireren.

Zo begonnen ze met de zeven miniatuurtjes van Poulencs La courte paille. De kinderlijke fantasie van Quelle aventure! of Le carafon, en de grappige gelaarsde kat van Ba, Be, Bi, Bo, Bu leiden naar een sprong in de volwassenheid met Lune d'avril en de droom van een land "où on a brisé tous les fusils". Dicker en Tunnicliffe hebben in oktober ook al opgetreden in Oxford met een gesmaakt recital. Ze zingt meer dan behoorlijk Frans, en kan in het mooie Les anges musiciens die typische Poulenc-melodie ontwikkelen.

Ze kan haar expressiviteit voluit kwijt in het Duitse liedblok. Schuberts Der Unglückliche hoort niet echt tot het standaardrepertoire, maar Dicker kan wel ontroering in haar stem leggen om de eenzaamheid van deze ongelukkige uit te drukken. Een melancholische vertolking van Brahms' Da unten im Tale en een kolderieke Och Moder, ich well en Ding han waarin de frustratie en wrevel van zowel moeder als dochter oplopen, rondden het middendeel af.

Tot slot wendden ze zich tot het Engelse repertoire. Eerst vier Hardy-gedichten, getoonzet door Finzi. De Faustiaanse dramatiek van The Clock of the Years wordt uitstekend opgebouwd. Transformations, over de reïncarnatie van de mens in de natuur, is het bruggetje naar het eerste lied van de Three Façade Settings van William Walton en Daphne die in een laurierboom verandert. De jazzy uitsmijter Old Sir Faulk kan gerekend worden tot de nonsens-poëzie van Edith Sitwell.

Publicatie: zondag 28 februari 2021 om 14:13
Rubriek: Liedrecital