Nardus Williams in Oxford*

Tijdens het Oxford Lieder Festival in oktober konden we de sopraan Nardus Williams al even kort horen in het voorprogramma van het Stilte-recital van Benjamin Appl. Vandaag zong ze een volledig liedrecital, met Sholto Kynoch aan de piano.

In tegenstelling tot de andere recitals vandaag was er in dit programma weinig van het winterthema terug te vinden. Als opwarmertje begon ze met twee liederen van Purcell. Meteen laat ze haar mooie sopraan horen, virtuositeit in Sweeter than roses en ontroering in Evening Hymn. Achteraf gezien waren dit eigenlijk de twee mooiste momenten van het recital voor mij.

De Acht Lieder und Gesänge van Brahms, zijn Opus 57 op gedichten van Daumer, worden niet zo vaak uitgevoerd en zeker niet in zijn geheel. De uitzondering hierop is het laatste lied, het bekende Unbewegte laue Luft. Het zijn liederen vol verlangen, al dan niet gericht op Clara Schumann. Nardus Williams brengt ze vrij afstandelijk en ik vond ook weinig Brahmsiaanse sfeer terug. Maar er waren wel een paar mooie momenten zoals Es träumte mir dat ze in een soort trance vertolkte, of een passionele In meiner Nächte Sehnen en sensuele Die Schnur, die Perl an Perle.

Ze eindigden met de, mij onbekende, liedcyclus A Song for the Lord Mayor's Table van William Walton. Het zijn zes liederen op teksten van uiteenlopende dichters. De titel komt van het eerste lied The Lord Mayor's Table, waaruit ook "a ditty in praise of the City" komt dat zowat de rode draad is doorheen de cyclus: liederen over Londen. Zo horen we bijvoorbeeld het rustige gebrachte Glide Gently als een ode aan de Thames of een cabaretlied Wapping Old Stairs vanuit de Londense havenwijken. De klokken van St.Paul's weerklinken in de piano tijdens Holy Thursday. Alle andere kerkklokken passeerden dan weer de revue in het slotlied Rhyme.

Publicatie: zaterdag 27 februari 2021 om 15:39
Rubriek: Liedrecital