Manuel Walser in Berlijn*

Na drie duorecitals met "Young Singers" krijgen we voor het weekend drie solorecitals, weliswaar ook met zangers die nog tot de jongere generatie gerekend mogen worden. Manuel Walser en Jonathan Ware brachten een intelligent opgebouwd programma.

Voor het eerste deel van het programma is het wachten tot Die Taubenpost en "Sie heisst... die Sehnsucht" om voor de eerste keer dat beroemde Schubertwoord "Sehnsucht" te horen. Het is zowat Schuberts laatste Sehnsucht-Lied en vormt de apotheose van een reeks andere Sehnsucht-Lieder, gebracht door Manuel Walser met zijn prachtige bariton met een uniek, lichtjes gebronsd, timbre en een perfecte dictie.

De avond was begonnen met Der Wanderer an den Mond waarin hij mooi speelt met de dynamiek en je eerder de pijnlijke aspecten van de Sehnsucht hoort... "heimatlos" en "unbekannt". Wehmut wordt dan gekenmerkt door een doorgedreven intensiteit en focus. Bei dir allein kan als een directe liefdesverklaring gezien worden, maar het zou ook een herinnering aan een verre geliefde kunnen zijn. Deze benadering past dan ook perfect in dit programma. Na de Taubenpost zong Walser een quasi-perfecte Du bist die Ruh met een ongelooflijk mezza voce, bekroond met een piano "allein erhellt". Hij laat dit aartsmoeilijke lied zo gemakkelijk klinken en net daardoor ontroert hij.

Het slot van een betoverende Im Walde - "Hört in Lüften ohne Grausen den Gesang der Geister brausen" - vormt een bruggetje naar het tweede deel van de avond met nachtliederen en de dood. Die thema's zijn nooit ver weg bij Schulze-liederen zoals in Auf der Bruck. Im Abendrot brengt hij als een gebed. Met de vier laatste liederen - Todesmusik, Nachtstück, Der Zwerg en Totengräbers Heimweh - zijn we terug bij het Sehnsucht-thema van het begin van de avond maar dan onder de vorm van doodsverlangen. Een wonderbaarlijk recital.

Publicatie: vrijdag 22 januari 2021 om 23:44
Rubriek: Liedrecital