Stephan Loges in Oxford*

Het is nog altijd een Beethovenjaar en ook het Oxford Lieder Festival schenkt daar aandacht aan. Bijvoorbeeld met een lezing en het recital van Stephan Loges en Eugene Asti.

Gelukkig brachten ze geen heel recital met enkel Beethoven-liederen (zoveel interessante liederen heeft hij naar mijn mening nu ook weer niet geschreven), maar kaderden ze hem in zijn tijd met componisten die hem voorafgingen... echter zonder Schubert te vergeten.

Het eerste groepje liederen had niet misstaan afgelopen woensdag toen ze religieuze en wereldlijke liederen confronteerden. Twee Gellert-Lieder stonden naast twee liederen van C.P.E. Bach. Dit was het minst boeiende deel van het recital, maar we konden zo wel al Loges' grote bariton bewonderen. Een groepje speelse liederen begon met Haydns Die zu späte Ankunft der Mutter, waarin Hylas een kus steelt van Rosilis en "sie um Hilfe schrie". Die schreeuw gebeurt in een slanke kopstem door Loges. Het lied zelf doet uiteraard denken aan Beethovens Der Kuss wat een paar liederen later zou komen, maar is ook verwant met Mozart Die Verschweigung. Tussen al dat gekus door, hoorden we ook nog een geeuwende uitvoering van Haydns Lob der Faulheit, maar zoals dat gaat met luiheid komt het er niet van om die te loven... Kortom, vier liederen waarin Loges zich van zijn humoristische en flirterige kant liet zien.

Een van de bekendste Beethovenliederen is Adelaide. Dat lied zullen we pas vanavond horen, in de plaats hoorden we hoe de jonge Schubert deze tekst gecomponeerd heeft... charmant, maar minder meeslepend dan Beethoven. In die sfeer van Bildniss-aria's paste ook Mozarts Das Traumbild. Zes Goethe-liederen sloten het recital af. Loges zong Schuberts Nähe des Geliebten met voldoende variatie om alle strofen boeiend te houden. Beethoven Mignon (Kennst du das Land) komt niet in de buurt van de passie van een Schubert of Wolf. Zelter was een voorbeeld voor Schubert, maar hoor je zelden tot nooit. Zijn versie van het Harfenspieler-lied "An die Türen will ich schleichen" klinkt nog Mozartiaans, maar Um Mitternacht laat een kunstmatig indruk na en ging snel vervelen. Gelukkig eindigden ze met Schuberts Willkommen und Abschied, een adrenaline-stoot om iedereen terug wakker te maken.

Voor het recital was er dus ook een lezing over Beethoven en de Verlichting, evenals een toelichting over zijn liederen. Een aantal liederen werden uitgevoerd door de sopraan Louise Kemény en Sholto Kynoch. Ze hadden een vrij uiteenlopende selectie gemaakt, gaande van een paar Italiaanse liederen zoals de twee versies van L'Amante impaziente tot het bekende Wonne der Wehmut. De aria van Marzelline O wär ich schon mit dir vereint uit Fidelio bleek Kemény bijzonder goed te liggen met haar ietwat metalige sopraan.

Publicatie: zaterdag 17 oktober 2020 om 17:05
Rubriek: Liedrecital