Il Grand' Inquisitor

Werner Van Mechelen in de Bijloke

Twintig jaar geleden was er in Brussel een reeks "musique et poésie", waarbij de gedichten van één dichter en de liederen op diens teksten centraal stonden. Tijdens het allereerste concert combineerden ze toen Verlaine en Debussy. Vandaag draaide het ook allemaal om Paul Verlaine in de Bijloke.


(foto © Vic Pooters)

Pianist Florestan Bataillie heeft een programma gemaakt met gedichten van en teksten over het leven van Verlaine, gebracht door Stefaan Degand in Nederlandse vertaling. De voorstelling begon instrumentaal met Debussy's "Clair de lune" en de eerste beweging van zijn strijkkwartet met het Desguin Kwartet.

Verlaine schreef de dichtbundel "La bonne chanson" in 1870, opgedragen aan Matilde Mauté met wie hij later dat jaar zou trouwen. Ongeveer twintig jaar later selecteerde Fauré negen gedichten voor zijn liedcyclus La bonne chanson, gecomponeerd voor zijn maitresse, de sopraan Emma Bardac, die later de vrouw van Debussy zou worden. Werner Van Mechelen zong deze cyclus in de versie voor piano en strijkkwartet. Het programma-boekje had dan wel geen liedteksten, maar Van Mechelens tekstprojectie is zo helder dat elk woord verstaanbaar is, ongeacht of hij pianissimo of forte zingt, wat zijn vertolking tot een meeslepende uitvoering maakte. De stormachtige relatie tussen Verlaine en Arthur Rimbaud was de achtergrond voor de bundel "Romances sans paroles". Debussy verwerkte die in zijn Ariettes oubliées, waarvan Werner Van Mechelen de eerste vier liederen zong met een timbre dat me om of andere reden aan Gérard Souzay deed denken.

Het concert eindigde zoals het begon, instrumentaal, met het tweede deel van het strijkkwartet en Après un rêve in een versie voor piano en cello. Deze voorstelling toert de volgende weken nog door Vlaanderen. Absoluut de moeite om mee te pikken, voor wie van Franse liederen houdt.

Publicatie: zondag 20 september 2020 om 16:47
Rubriek: Liedrecital