La Cenerentola in Luik

Net zoals de Vlaamse Opera eindigt de Waalse Opéra het jaar met een sprookje. In Luik hernemen ze La Cenerentola in de productie van Cécile Roussat en Julien Lubek, en met Speranza Scappucci in de orkestbak.

Angelina, Don Ramiro

In vergelijking met vijf jaar geleden is een groot deel van de bezetting gelijk gebleven. Bruno De Simone bubbelt weer heerlijk door de ratelaria's van Don Magnifico. Enrico Marabelli is deze keer wel iets minder snedig als Dandini.

De titelrol werd vertolkt door Karine Deshayes. Vooraf had ik zo mijn bedenkingen bij deze keuze. Ze heeft de rol vroeger wel vaker gezongen, maar ik had verwacht dat ze de rol ondertussen ontgroeid zou zijn. Maar dat blijkt niet het geval. Haar eerste Rossini-loopjes klinken wel nog klein, maar ze vind heel snel haar draai en zingt een degelijke Angelina met een ruime mezzo en veel donkere kleuren, zij het wat te serieus... ik had misschien wat meer charme verwacht.

Voor Don Ramiro hebben ze de jonge Zuid-Afrikaanse tenor Levy Sekgapane geëngageerd. Sekgapane is bij sommigen misschien bekend omdat hij in 2017 Domingo's Operalia-wedstrijd gewonnen heeft. Hij heeft een mooie lichte tenor die probleemloos door de coloraturen beweegt met een honingzoet timbre. Hoge noten zijn zijn handelsmerk en hij houdt ze dan ook graag iets langer aan dan gewoonlijk. Ongetwijfeld een naam om in de gaten te houden voor het Rossini-repertoire.

Publicatie: donderdag 19 december 2019 om 17:29
Rubriek: Opera