Marie-Nicole Lemieux in de Munt

We zijn nog niet terug aan de hoogdagen van de liedrecitals in de Munt, maar Marie-Nicole Lemieux slaagt er toch in om de Munt tot en met het tweede balkon te laten vollopen voor een liedrecital.

Op het programma stonden Duitse liederen op gedichten van Goethe en Franse op gedichten van Baudelaire. Het was identiek hetzelfde programma tot en met de twee bisnummers toe (mits een paar herschikkingen) als het recital dat ze twee jaar geleden in deSingel gezongen heeft. Er waren echter twee belangrijke wijzigingen. Ondertussen heeft ze dit programma al meerdere keren gezongen, waardoor ze nu ook het Duitse deel zonder partituur kon zingen. En ook vocaal-technisch zitten deze liederen nu perfect in haar stem.

De tweede wijziging had een belangrijke invloed op het recital. In Antwerpen had ze met Roger Vignoles een echte liedpianist ter beschikking, gisteren moest ze het stellen met Daniel Blumenthal. Hij is het soort pianist uit een vorige eeuw dat slaafs de zanger volgt, alles doet om zijn pianoklank zo klein mogelijk te houden en op geen enkel moment steun geeft aan de zanger. Zeker op de momenten dat Lemieux zich laat verleiden om zich over te geven aan de schoonheid van haar stem en dan alsmaar trager begint te zingen (vooral bij de Franstalige liederen), heeft ze een pianist nodig die op zijn strepen staat en de muziek ook ritmisch terug op de sporen kan zetten.

Maar ik was deze keer dus wel grotendeels tevreden over haar vertolking van de Duitstalige liederen. De mooie intieme sfeer in Über allen Gipfeln ist Ruh in de versie van Fanny Mendelssohn was een hoogtepunt, net zoals de expressieve vertolking van Beethovens Die Trommel gerühret. Die zelfde uitdrukkingskracht had ik ook graag gehoord in Der Musensohn. Misschien heeft ze een zeker ontzag voor Schubert waardoor ze terugschrikt om daar wat meer humor in te brengen. Ze zong een originele Ganymed, waarin de jongeling Ganymed centraal staat en minder het pantheïsme van Goethe. Haar Gretchen am Spinnrade was ook goed opgebouwd, maar werd ontsierd door het vierkant draaiende spinnewiel van Blumenthal. Ook in Wolfs Kennst du das Land leverde hij niet de grote Wagneriaanse stuwing.

Publicatie: zaterdag 16 november 2019 om 08:58
Rubriek: Liedrecital