Il Grand' Inquisitor

Bernarda Fink in deSingel

Bernarda Fink gaf gisteren een half liedrecital in deSingel. De andere helft van de avond werd opgevuld door haar begeleiders, het Hugo Wolf Quartett.

Na het derde strijkkwartet van Schumann volgde het eerste vocaal deeltje. Il tramonto van Ottorino Respighi is een klassieker in de combinatie stem-strijkkwartet. Bernarda Fink gaf een minder gedramatiseerde uitvoering dan Angelika Kirchschlager eerder dit seizoen in de Handelsbeurs. Ze speelt meer op nuances en subtiele details om individuele woorden te benadrukken. Woorden als 'morta' of 'la nuda tomba' worden resoluut donker ingekleurd. Het geheel was verfijnd en beklijvend.

Gezien de naam van het kwartet mocht Hugo Wolf niet ontbreken. Na de pauze brachten ze liederen uit het Italienisches Liederbuch, waarvan de pianobegeleiding door de eerste violist Sebastian Gürtler herwerkt werd voor strijkkwartet. Hij doet daarbij geen gekke dingen door speciale effecten toe te voegen. De oorspronkelijke pianopartituur is nog perfect herkenbaar.

In Wie lange schon interpreteert de viool echt de ijverige violist, of horen we pizzicato-effecten in Wir haben beide lange Zeit geschwiegen om de "Engel Gottes" uit te beelden. Samen met Gesegnet sei das Grün, zijn dit twee plechtige liederen, die ook als dusdanig door Bernarda Fink vertolkt werden. Maar andere liederen, zoals Wohl kenn' ich Euren Stand of Man sagt mir, deine Mutter woll' es nicht, werden ook op die manier gezongen. Die werden dan ook nog eens zo traag uitgevoerd dat heel de ironische ondertoon verdwijnt.

Met nog één Wolf-lied als bisnummer, Was soll der Zorn, werd het recital afgesloten en zijn ze erin geslaagd om de "hits" als Auch kleine Dinge of Ich hab in Penna einen Liebsten wohnen te negeren. Klara zal op 11 april het recital uitzenden.

Publicatie: zaterdag 5 maart 2011 om 14:56
Rubriek: Liedrecital