Bernarda Fink in deSingel

Voor het eerste liedrecital in deSingel dit seizoen hoorden we de mezzo Bernarda Fink en met Roger Vignoles aan de piano. Na de reeks minder geslaagde recitals in zowel De Munt als de Vlaamse Opera, konden we eindelijk nog eens genieten van een liedrecital waarbij de liederen op de eerste plaats kwamen.

Net zoals Vesselina Kasarova een maand geleden in de Vlaamse Opera begon ze met Haydns cantate Arianna a Naxos. Maar in tegenstelling met Kasarova, waar ik vooral onder de indruk was van haar "geluid" en haar voluptueuze diepte, kregen we met Bernarda Fink een echte Arianna te horen die verscheurd werd door haar verdriet.

Schumanns Frauenliebe und -leben bevatte ook een aantal pareltjes. Soms was het maar één woord. Als ze op het einde van Ich kann's nicht fassen een extra klemtoon legt op het laatste woord van "es hat ein Traum mich berückt", komt heel haar verrukking in die ene lettergreep tot uiting. Maar soms is het een heel Lied dat van het begin tot het einde "juist" klinkt. Neem bijvoorbeeld haar interpretatie van "Süßer Freund". Aan de ene kant voel je haar vreugde om het kind dat ze verwacht... maar aan de andere kant is er ook de twijfel over hoe ze het aan haar man zal vertellen... en de onzekerheid en angst of hij wel even blij zal zijn. An meinem Herzen is dan weer puur geluk, om tenslotte aangrijpend te eindigen met Nun hast du mir den ersten Schmerz getan.

Voor het tweede deel van haar recital, wendde ze zich tot Spaanse liederen, met de Canciones Amatorias van Granados als hoofdbrok. Het Spaanse lied-repertoire ligt me veel minder, hoofdzakelijk omwille van de taal... maar Bernarda Fink slaagde er toch in om ze toch enigszins mooi te laten klinken.

De twee liederen van Joaquin Rodrigo vond ik dan weer wel schitterend. Por mayo era werd heel sec gezongen, waardoor het schrijnende van het lied extra tot uiting kwam. Even hartverscheurend was Adela, het meisje dat - even eenzaam als Arianna in het begin - ziek werd omwille van haar liefde. Daarmee zou de cirkel rond geweest zijn... op El paño muriciano van Joaquin Nin en nog twee Spaanse bisnummers na.

Publicatie: donderdag 15 januari 2004 om 08:20
Rubriek: Liedrecital