Hendrickje Van Kerckhove in Flagey

Na haar optredens in de Belgische operahuizen, beschouw ik Hendrickje Van Kerckhove vooral als een Mozartzangeres. In de reeks "Een middag als geen ander" van Flagey, kon ik haar nu ook eens meemaken in het liedrepertoire. Schubert en Wolf blijken haar ook goed af te gaan... mits een paar reserves.

In een vrij lege Studio 1 in het Flagey-gebouw zong ze liederen uit het ijzeren repertoire van Schubert, Wolf en Brahms. Tussendoor stonden er ook nog drie Nederlanstalige liederen van Lodewijk Mortelmans op het programma. Het zijn totaal onbekende liederen voor mij, maar die zeker de moeite van het ontdekken waard zijn.

Hendrickje Van Kerckhove heeft een mooi timbre en ze komt nauwelijks technische problemen tegen, ondanks de lichtjes zenuwachtige indruk aan het begin van het recital. In de liederen met een verhaal, komt ze subtiel expressief uit de hoek. Als ze Schuberts Die Forelle of Wolfs Elfenlied vertolkt, zie en hoor je dat er iets verteld wordt. Diezelfde expressie ontbreekt echter in de abstractere liederen, waarin ze nog wat koel en afstandelijk overkomt. Maar ik vermoed dat dit met meer ervaring in het genre wel beter zal worden.

Wat echter vooral ontbrak, is een pianist, ondanks het feit dat ene Christel Kessels aan de piano zat. Naast een aantal technische fouten in onder andere Ganymed en Auf einer Wanderung, bleek ze weinig affiniteit met liederen te tonen. Een meesterwerk als Nacht und Träume wordt dankzij haar gehamer ontdaan van alle poëzie. Een ander voorbeeld is het beroemde Gretchen am Spinnrade waarbij de piano het draaiende spinnenwiel weergeeft. In een ideale uitvoering volgt de dynamiek en het ritme de gedachten van Gretchen, maar hier was er geen enkele nuance of poëtische verbeelding. In de liederen van Mortelmans en Brahms gaf ze een iets betere indruk. Maar dan was ik me al lang aan het afvragen hoe dit recital zou geklonken hebben met een echte liedpianist...

Publicatie: vrijdag 1 juni 2007 om 17:02
Rubriek: Liedrecital