Carlos Alvarez in De Munt

Zoals verwacht, had het recital dat de Spaanse bariton Carlos Alvarez en de pianist Rubén Fernández Aguirre gisteren in de Munt gaven weinig uitstaans met een liedrecital... noch op het vlak van het programma, noch op het vlak van de uitvoering. Maar dat betekent niet dat het geen onderhoudende avond was.

Carlos Alvarez beschikt over een grote, robuuste stem die indrukwekkend mooi klinkt. Maar het is net die robuustheid die hem parten speelde in het eerste deel. Hij begon met een selectie van Spaanse volksliederen uit een collectie van Federico García Lorca. Ze beschrijven "typische" Spaanse thema's zoals stierenvechters, Moorse meisjes, gitaren... en een schildpad. Ze hebben een flamenco-achtergrond en elk moment verwachtte ik dat er een paar flamencodansers zouden opduiken, of dat Alvarez zelf zou beginnen dansen.

Maar zijn gebrek aan dynamiek en interpretatie zorgden ervoor dat het allemaal hetzelfde klonk. Ik betrapte me er zelfs op dat ik veel vaker dan gewoonlijk naar de pianist aan het luisteren was, die veel boeiender uit de hoek kwam dan de zanger. Het was daarentegen wel interessant om het tweede lied Los mozos de Monleón te horen. Daarin komt een stukje gesproken tekst en het was opvallend hoe mooi zijn spreek- en zangstem één homogeen geheel vormen zonder een klankverschil. Het was echter wachten tot het voorlaatste lied van de Canciones sobre textos de García Lorca van Miguel Ortega, Memento, om hem toch even piano te horen zingen. Wat mij betreft, had hij daar niet zo lang mee moeten wachten.

Na de pauze zette hij zijn pupiter met de partituren opzij en schakelde hij over op zarzuela-aria's. En plotseling wordt het een stuk interessanter. Zijn stem trekt zich open en toont een veel breder palet aan kleuren en nuanceringen. De aria Luche la fe por el triunfo uit Luisa Fernanda was zo'n parel. En dat het niet alleen tenors hoeven te zijn die met hoge noten mogen uitpakken, bewees hij met Por el puente de la Peña uit La canción del olvido of op het einde van Los cantos alegres (uit La del soto del parral). Zoals gezegd, het is geen traditioneel liedrecitalmateriaal, maar wel leuk.

Publicatie: vrijdag 4 mei 2007 om 12:18
Rubriek: Liedrecital