Dorothea Röschmann in Schwarzenberg

Dorothea Röschmann heb ik laatst gehoord in 2002, in de Munt. Het was één van die recitals die ik tijdens de pauze verlaten heb... Nu ze drie jaar later weer mijn pad kruist tijdens de Schubertiade, vond ik dat ik haar een tweede kans moest geven. Maar tot mijn grote spijt heb ik het weer amper tot de pauze uitgehouden.

Het eerste deel van haar recital met Schubert-liederen zag er op het eerst zicht nogal ongeïnspireerd uit. Maar in de details is toch de hand van de pianist en meester-programmasamensteller Graham Johnson merkbaar. Ze begonnen met Ellens Gesänge, maar tussen het tweede en derde lied werd het Lied der Anna Lyle geschoven. Dit lied is ook van Walter Scott en had even goed "Lied der Ellen" kunnen heten. Rossinianen zullen Ellen misschien beter kennen als 'La donna del lago' en Anna Lyles lied past wonderwel tussen de andere liederen. En dan is het spijtig dat Dorothea Röschmann alles verknoeit.

Ze doet zo veel moeite om verstaanbaar te zijn - en slaagt daar ook in - dat ze vergeet om te zingen. Haar stem klinkt lelijk en geforceerd, en zit, naar mijn gevoel, ook te hoog. Haar ademhaling is bijna even luid en storend als die van Matthias Goerne. Ik kan me moeilijk voorstellen dat ze na zo'n recital niet met keelpijn in bed kruipt. Ze zingt ook nauwelijks stiller dan mezzo-forte en daardoor wordt Ellens dritte Gesang (het bekende Ave Maria) vakkundig in de vernieling gebruld.

Vervolgens werden Mignon en Gretchen naar de slachtbank geleid. Het tweede Mignon-Lied Heiß mich nicht reden (!) wordt zonder opbouw rechtdoor gezongen tot wat de climax had moeten zijn bij "Allein ein Schwur ...". Gretchen kreeg twee liederen. Het onvermijdelijke Gretchen am Spinnrade werd voorafgegaan door Gretchens Bitte. Schubert heeft dit Lied niet afgewerkt en het werd hier uitgevoerd in een versie die door Benjamin Britten vervolledigd werd.

Net zoals Mignon is Gretchen in karakter niet te onderscheiden van Ellen... tenminste als Röschmann zingt. Als ze tenslotte een luid-luider-luidst-vertolking geeft van Gretchen am Spinnrade had ik echt geen zin meer om "haar" versie van Mahlers Wunderhornlieder of Bergs Sieben frühe Lieder te horen.

Publicatie: dinsdag 30 augustus 2005 om 09:51
Rubriek: Liedrecital