Matthäus-Passion in de Koningin Elisabethzaal

In de aanloop naar Pasen kan je nu overal passieconcerten meemaken. Gisteren hoorde ik de Matthäus-Passion in de Antwerpse Koningin Elisabethzaal.

Evangelist (foto © Kirsten Nijhof)

Ik had deze uitvoering uitgekozen omdat het enerzijds nog eens met een groot symfonisch orkest - het Antwerp Symphony Orchestra onder leiding van Hans-Christoph Rademann - was, en anderzijds omwille van een paar uitgelezen solisten. Het Dresdner Kammerchor presteerde wel vrij zwak, zeker in het grote openingskoor. Ook het Kinderkoor van Opera Vlaanderen maakte daar weinig indruk. De koralen gingen hen beter af.

Een van de redenen die deze Mattheuspassie onvergetelijk maakte, was de Evangelist van Patrick Grahl. We kennen hem natuurlijk als een prachtige, stijlvolle liedzanger. Al die ervaring gooit hij in de strijd om een meeslepende en pakkende Evangelist neer te zetten. Hij vertelt één lang en spannend verhaal, het lijkt wel alsof je dit verhaal voor de eerste keer hoort. Alle emoties passeren de revue, van een zachte medelevende stem tot lelijke haatgevoelens... en alles ertussen. Naast Grahl klinkt de Christus van Tobias Berndt wat bleek, alhoewel hij de partij met een mooie bariton zingt.

Bij de vier aria-solisten is het Konstantin Krimmel die, zoals gewoonlijk, een zanger buiten categorie is met een kleurrijke Gerne will ich mich bequemen of een ontroerende Mache dich, mein Herze, rein. Terwijl de meeste bijrollen zoals Petrus of Judas met koorsolisten bezet waren, zingt Krimmel wel de rol van Pilatus... een overweldigend staaltje van zeggingskracht en tekstvertolking.

De enige andere zanger die enigszins in de buurt van Krimmel kon komen was de alt Marie Henriette Reinhold. Ze heeft nog een jonge stem, die wel meer mezzo dan alt is. Maar ze heeft een mooie, ronde en aangename stem die schittert in Erbarme dich. Ze is ook de enige zanger die uitvoerig de da capo's, bijvoorbeeld in Buss und Reu, varieert. Robin Johannsen zingt een verdienstelijke sopraanpartij, al begint er wat sleet op haar stem te komen. Wolfram Lattke zingt met een ruime tenor, maar is vrij kleurloos.

Publicatie: zondag 17 maart 2024 om 09:20
Rubriek: Oratorium