Lore Binon in deSingel*

In de reeks "deSingel OnLive" konden we gisteren Lore Binon horen in een recital met als titel "Isolation". Ze werd daarbij omringd door de pianist Julien Libeer en de celliste Amy Norrington.

Voor het thema van isolatie en eenzaamheid hebben ze in eerste instantie inspiratie gezocht bij Shakespeare met liederen van Ophelia en Desdemona. Ze begon met La mort d'Ophélie van Berlioz. Aanvankelijk zat er nog wat ruis op haar lichte sopraan. Maar dat verdween in het Lied van Ophelia van Shostakovitch, enkel begeleid door de cello, gebracht met een betoverende pure schoonheid. Dezelfde sfeer kregen we in Korngolds Desdemona's song en Brahms' Ophelia-lied Wie erkenn' ich dein Treulieb. De schoonheid komt hier vooral van het puur muzikale, haar tekstverstaanbaarheid is niet optimaal waardoor al snel een zekere monotonie optreedt.

Ik hoopte op wat beterschap in Schumanns Gedichte der Königin Maria Stuart. In Abschied von Frankreich drukt ze goed de eenzaamheid van Mary Stuart uit en Nach der Geburt ihres Sohnes was een vertederend gebed. Maar het passionele An die Königin Elisabeth kan gerust wat meer expressie verdragen. Het kwam allemaal wat kleinschalig over. Ook Abschied von der Welt kabbelt mooi verder tot en met Gebet.

Ook in twee liederen uit Chansons de Clément Marot van George Enescu bleef ik vergeefs wachten op wat meer uitdrukkingskracht. Wat mij betreft, was het een ontgoochelend recital dat vooral te lijden had van een wat eenzijdige programma-opbouw.

Publicatie: vrijdag 18 december 2020 om 16:50
Rubriek: Liedrecital