Madama Butterfly in Luik

Ik had het niet verwacht, maar het is al meer dan 20 jaar geleden dat ik nog Madama Butterfly in Luik gezien heb. Hoog tijd dus voor een nieuwe productie, uiteraard van de hand van Stefano Mazzonis di Pralafera.

Cio-Cio-san, Pinkerton (foto © ORW)

Het zal niemand verbazen dat het een relatief klassieke productie geworden is. De regisseur situeert de opera weliswaar kort na de Tweede Wereldoorlog, maar visueel maakt dat niet veel verschil: kimono's, een Japans huisje en andere japonoiserie domineren het eerste bedrijf. Vanaf het tweede bedrijf - als Cio-Cio-san verwesterd is terwijl ze wacht op de terugkeer van Pinkerton - heeft ze haar kimono ingeruild voor een westerse jurk. Haar huis werd verbouwd naar een interieur uit de jaren '50. Er is een spektakelmoment als een helikopter landt bovenop haar huis waaruit Pinkerton en zijn Amerikaanse vrouw stappen. De afwijking van het libretto wordt pas het laatste moment van de voorstelling duidelijk: Cio-Cio-san heeft een fictief zoontje bedacht, al rijdt ze wel rond met een kinderwagen, om zo Pinkerton terug te lokken...

Zoals gewoonlijk maakte Speranza Scappucci weer indruk in de orkestbak, waarbij ze de grote Pucciniaanse momenten de vrije loop liet, maar het orkest weer tot bedaren brengt als de zangers aan de beurt zijn. Er zijn twee bezettingen in Luik en ik hoorde gisteren de "eerste" bezetting. Daarbij werd de titelrol gezongen door Svetlana Aksenova, die we vorig seizoen konden bewonderen in Tsaar Saltan in de Munt. Ze zingt een goede Cio-Cio-san met gevoel voor stijl, al zou ik misschien iets meer warmte of italianità willen horen. Op emotioneel vlak liet ze me daardoor onberoerd. Ik was dan ook vooral onder de indruk van de Pinkerton van Alexey Dolgov. Ik betwijfel of zijn open zangstijl altijd even gezond is, maar het is een opwindende stem. Daarenboven gaf hij ook blijk van een doorgedreven tekstbeleving. Hetzelfde kan gezegd worden van Sabina Willeit die een vocaal dominante Suzuki zong. Mario Cassi kon me de laatste jaren minder overtuigen, maar als Sharpless viel hij wel te pruimen.

Publicatie: woensdag 25 september 2019 om 16:33
Rubriek: Opera