Damrau en Kaufmann - Italienisches Liederbuch

Vorig jaar trokken Diana Damrau, Jonas Kaufmann en Helmut Deutsch volle zalen met een lied-tournee waarop ze het Italienisches Liederbuch van Hugo Wolf uitvoerden. Het recital van Essen is ondertussen bij Erato op CD verschenen.

Het Italienisches Liederbuch begint met het eerste lied Auch kleine Dinge en eindigt met het laatste lied Ich hab' in Penna einen Liebsten wohnen. Maar zoals gewoonlijk wordt alles ertussen overhoop gegooid om zo kleine verhaaltjes te vertellen. Het feit dat het een live-opname is, zorgt af en toe wel voor wat achtergrondgeluid van een gniffelend publiek, maar voor het slotapplaus was er geen ruimte meer. Een ovatie zou op zijn plaats zijn, zeker voor wat Diana Damrau betreft. Ik ben veel minder overtuigd van de vertolking van Jonas Kaufmann.

Af en toe gaat hij er met de botte bijl door. Het begin van Ihr seid die Allerschönste wordt weggezongen, in Wenn du mich mit den Augen streifst of Dass doch gemalt all' deine Reize wären vervalt hij in een ongepaste opera-uitbarsting. Die brede stemvoering pas daarentegen wel in Hoffärtig seid Ihr, schönes Kind. Hij heeft wel een paar mooie momenten, tenminste zolang hij piano zingt. Heb auf dein blondes Haupt wordt zo een tedere liefdesverklaring, Benedeit die sel'ge Mutter zingt hij met een mooi gedragen mezza voce. Geselle, woll'n wir uns in Kutten hüllen is een van de weinige liederen waarin hij mij een glimlach kan ontlokken met zijn grappige stemmetjes.

Maar hij is gewoon geen partij voor Diana Damrau. Haar stem kent een veelheid aan kleuren, haar vertolking is een weldaad aan raffinement. Al in het eerste lied zijn er al zoveel "kleine Dinge" te bewonderen... al is het maar de manier waarop ze bij "... wie klein sie ist" haar stem nog iets kleiner maakt of hoe je in Gesegnet sei das Grün haar glimlach door haar stem hoort komen. In grappige liederen als Mein Liebster ist so klein of Ich esse nun mein Brot kan je uit elke nuance van haar stem voorstellen wat haar gezichtsuitdrukking is. Een ander voorbeeld is Mein Liebster hat zu Tische mich geladen: ze kijkt vol verwachting uit naar haar afspraakje, maar dat eindigt dan in een pruilende ontgoocheling.

Je geraakt gewoon niet uitgeluisterd bij Damrau... van een passionele Man sagt mir, deine Mutter woll' es nicht over een geniale vertolking van Du denkst mit einem Fädchen mich zu fangen of een spittante Ihr jungen Leute tot een erotiserende Wie lange schon war immer mein Verlangen. Bij al dit moois is het des te spijtiger dat Kaufmann geen gelijke tred met haar kan houden, anders zou deze opname van Italienisches Liederbuch een referentie kunnen geworden zijn.

Publicatie: donderdag 18 juli 2019 om 12:02
Rubriek: CD & DVD