Die Jahreszeiten in de Elisabethzaal

In tegenstelling tot een maand geleden in het PSK voor Elias, zat de Koningin Elisabethzaal gisteren wel stampvol voor een oratorium met het Collegium Vocale en Philippe Herreweghe... met name voor het iets minder vaak uitgevoerde Die Jahreszeiten van Haydn.

(foto © Christian Kargl)

Die Jahreszeiten is een kleurrijk werk vol orkestrale natuurevocaties. Herreweghe laat het Antwerp Symphony Orchestra zich uitleven in al die details... van zoemende bijen, fladderende vogels tot een stevige zomerstorm waarin plots een koekoek weerklinkt. Maar het leukste moment was tijdens de Herfst als de dorpelingen de druivenoogst vieren, zich te goed doen aan de most en het orkest plots als een Weens Schrammel-orkest klinkt.

Het solistentrio werd aangevoerd door de tenor Maximilian Schmitt. Met zijn ronde lyrische tenor zong hij een doorleefde Lukas met een meeslepende pianocultuur. Het hoogtepunt was de Zomer met "In grauem Schleier rückt heran" of de cavatina "Dem Druck erlieget die Natur". Florian Boesch zingt Simon met veel expressieve details. Maar het blijft frustrerend als hij bij elk piano-effect zijn stem laat vallen. Christina Landshamer was een bleke Hanne. Haar stem heeft te weinig kleur om te boeien, zeker in haar Winter-ballade "Ein Mädchen, das auf Ehre hielt" kan ze niet het effect bereiken dat mogelijk is.

Publicatie: zaterdag 9 maart 2019 om 10:48
Rubriek: Oratorium