Lohengrin in de Munt (2/2)

De nieuwe Lohengrin-productie heeft voor de vier protagonisten twee bezettingen. Gisteren hoorde ik de eerste bezetting. Die is beduidend beter dan de tweede bezetting, al zijn er toch nog een paar zwakke punten.

Heinrich, Lohengrin, Elsa (foto © Baus)

Eric Cutler zong vroeger vooral het lyrische belcanto-repertoire, maar de laatste jaren waagt hij zich ook aan het iets zwaardere repertoire. Persoonlijk ben ik nog niet overtuigd dat het de goede weg is. Zijn Lohengrin heeft jeugdigheid en zijn stem klinkt overwegend mooi. Maar hij boetseert teveel alle medeklinkers: daarmee scoort hij op het vlak van verstaanbaarheid, maar het leidt ook tot een verkapte frasering die me na verloop van tijd enerveert. Voor de dramatischere momenten, zoals in het tweede bedrijf of het einde van "In fernem Land", schiet hij nog te kort. Het klinkt bij momenten geforceerd, waardoor hij geen ruimte meer heeft om te interpreteren en al zijn aandacht nodig heeft om de noten gezongen te krijgen.

Andrew Foster-Williams is een gedeeltelijke misbezetting als Telramund en komt op geen enkel moment zelfs maar in de buurt van Thomas Jesatko. Zijn aanklacht in het eerste bedrijf gaat nog goed, tot "Hier steh ich, hier mein Schwert!" meer gewicht vraagt en dan is hij verloren. De kleur verdwijnt uit zijn stem en hij komt nog moeilijk door het orkest. Het hele tweede bedrijf slabakt hij zo tussen de lyrische en dramatische momenten.

Ik heb daarentegen wel volop kunnen genieten van de twee vrouwenrollen. Ingela Brimberg zingt een uitstekende Elsa. Haar droom had misschien nog wat meer sfeer mogen hebben, maar de rest van de avond staat ze er en bewijst ze dat ze thuishoort in het jeugdige Wagnervak. In het tweede bedrijf blijft ze moeiteloos overeind in de confrontatie met Ortrud.

Tegenover Elena Pankratova is overeind blijven geen sinecure. Ze zingt zowat iedereen van de scène. Zelfs als ze piano zingt, voel je al het potentieel dat ze nog in reserve heeft. Op het moment dat ze haar verleiding van Elsa begint met een fenomenale messa di voce op "Elsa!" lopen de rillingen over mijn rug. Daarnaast heeft ze een onwaarschijnlijke podium-présence. In het eerste bedrijf heeft ze bijvoorbeeld heel weinig te zingen, maar toch zuigt ze alle aandacht naar zich toe zoals alleen de hele groten dat kunnen...

Publicatie: vrijdag 27 april 2018 om 10:39
Rubriek: Opera