Emöke Baráth in het Conservatorium

Wie herinnert zich Emöke Baráth nog ? Vier jaar geleden was ze finaliste van de Elisabethwedstrijd, maar ze viel niet in de prijzen. Gisteren was ze terug in Brussel voor een barokconcert in de vrij frisse concertzaal van het Brussels Muziekconservatorium.

Op het programma stonden wereldlijke cantates van vooral Handel, maar ook van zijn tijdgenoten zoals Reinhard Keiser of Alessandro Scarlatti. Het vocaal deel werd aangevuld met onder andere twee triosonates van ene Giovanni Benedetto Platti. De begeleiding kwam van solisten van Les Musiciens du Louvre (cello, violone, hobo, fagot en luit) onder leiding van Francesco Corti.

Vier jaar geleden had Emöke Baráth een ongelooflijke indruk op mij gemaakt met haar expressieve en intelligente vertolkingen. Die eigenschappen bezit ze nog altijd met een heerlijke frasering en veel aandacht voor de tekst. Het meest opvallend was bijvoorbeeld het recitatief van de cantate Mi palpita il cor waarbij elk woord van "Tormento e gelosia, sdegno, affanno e dolore" een unieke inkleuring kreeg. Er waren ook een paar spektakelmomenten en dan in het bijzonder de slotaria "Non s'afferra d'amor il porto" uit Se pari è la tua fè met goed uitgevoerde coloraturen. Daar tegenover staan dan weer verstilde momenten zoals het Scarlatti-recitatief Da sventura a sventura als ze een schrijnende "Se finisce la vita, anche il mio duolo" zingt.

De belangrijkste tijdgenoot van Handel die ook wat cantates op zijn palmares heeft, ontbrak in het officieel deel. Maar als bisnummer kregen we nog de sopraanaria "Sich üben im Lieben" uit de Huwelijkscantate BWV 202.

Publicatie: woensdag 17 januari 2018 om 17:24
Rubriek: Concert