Italienisches Liederbuch in Schwarzenberg

De Schubertiade Schwarzenberg werd afgesloten met een duorecital van Christoph Prégardien en Julia Kleiter. Op het programma stond slechts één werk... Hugo Wolfs Italienisches Liederbuch, met Michael Gees aan de piano.

foto © Schubertiade Schwarzenberg

Kleiter en Prégardien hebben het Italienisches Liederbuch een paar jaar geleden ook op CD gebrand, weliswaar met Hilko Dumno aan de piano. Het speciale aan die opname is dat ze een eigen volgorde aan de liederen gegeven hebben. Dat irriteert me altijd een beetje. Het is wel niet zo erg als wanneer bijvoorbeeld alle liederen van Die schöne Müllerin door elkaar gegooid zouden worden, maar toch... bepaalde verwachtingen van opeenvolgende liederen worden doorbroken. Wolf was ook niet het soort componist dat lichtzinnig met een bepaalde liedvolgorde omspringt.

Nu, dat gezegd zijnde, hun volgorde heeft wel een dramaturgische logica. Het wordt een soort Liederspiel waarbij de interactie tussen de twee zangers nog wat explicieter gemaakt worden. Ze beginnen bijvoorbeeld met Ein Ständchen Euch zu bringen, een serenade als het begin van een liefdesgeschiedenis, die halverwege haar bekroning krijgt in de liefdesverklaring Heb' auf dein blondes Haupt. Het tweede deel begint met Auch kleine Dinge, gezongen als een duet door Kleiter en Prégardien, alles is harmonie... voor zolang het duurt. Want snel volgen al de verwijten en de vechtliederen met als ultiem kantelpunt Ich hab' in Penna en Geselle, woll'n wir uns in Kutten hüllen. Met Nun lass uns Frieden schliessen wordt de relatie toch nog gered en het verhaal eindigt met Wenn Du, mein Liebster, steigst zum Himmel auf.

Op zich werkt het wel, al heeft deze volgorde als nadeel dat het eerste deel vooral uit tragere liederen bestaat, die dan naar mijn smaak ook nog eens iets te traag gezongen en gespeeld worden. Michael Gees speelt alsof het Schubert is en Prégardien offert zijn legato iets te vaak op om over te schakelen naar een occasioneel Sprechgesang. In de hoogte heeft hij nog weinig kleur, zeker als hij forte zingt. Julia Kleiter heeft haar stem veel beter onder de controle dan de vorige keren dat ik haar gehoord heb. Maar haar hoge noten zijn nog altijd schreeuwerig, zoals in Verschling' der Abgrund of in de laatste noten van de avond. Een snerpende "...umglänzt von Himmelsfunken" helpt het slot eigenlijk een beetje om zeep.

Als bisnummer zongen ze nog twee duetten: Er und Sie van Schumann en Licht und Liebe van Schubert.

Publicatie: zondag 3 september 2017 om 17:00
Rubriek: Liedrecital