Sally Matthews in Brussel
De Munt speelt momenteel "Powder her face" in de Hallen van Schaarbeek. Die locatie gebruiken ze ook voor het eerste liedrecital van het seizoen. De Britse sopraan Sally Matthews en pianist Simon Lepper brachten er een volledig Engelstalig programma.
We kennen Sally Matthews vooral van een aantal operarollen - Daphne en Jenufa - die ze in de Munt zong. Ze heeft vijf jaar geleden ook al eens een recital gezongen in de Munt wat toen rampzalig verliep. Ik hoopte dat een programma met liederen in haar eigen taal haar iets beter zouden liggen.
Het eerste dat opviel, is dat haar stem veel rijker en voller geworden is. Haar laagte is een stevige fundering waarop ze kan bouwen. Ze brengt ook veel dynamiek in haar expressie. Ze heeft dan wel een partituur voor haar staan, maar ze gebruikt die nauwelijks zodat er ook een goed contact is met het publiek. Maar...
Ze begon de avond met O ravishing delight van Thomas Arne. Dit was het enige "oude" lied in een programma dat verder enkel liederen uit de 20ste eeuw bevatte. Het is eigenlijk een opera-aria (uit "The Judgement of Paris") en het is dan ook niet verwonderlijk dat ze dit "lied" dan ook als zodanig met de nodige bravoure bracht. Het probleem is dat ze al te vaak die opera-modus ook toepaste op de echte liederen met teveel forte zingen en exploderende hoge noten. Het contrast is des te groter als ze wél piano zingt, zoals in Gurney's Sleep: heel mooi gezongen en met het bijkomend voordeel dat ze dan bijna verstaanbaar wordt.
Die verstaanbaarheid, of het gebrek eraan, blijft haar grootste probleem... zeker als ze sommige liederen tegen een knettergek tempo zingt. Ze zong bijvoorbeeld ook Samuel Barbers Hermit Songs, tien middeleeuwse teksten die door Ierse monniken in de marge van hun manuscript-kopies neergepend werden. Ze koos voor The heavenly banquet een tempo waarmee ze constant over haar eigen woorden struikelde. Maar ook hier waren toch ook een paar mooie momenten zoals het laatste lied, The desire for hermitage. Hoe dan ook bleef ik op mijn honger zitten: er is veel potentieel, maar de afwerking laat nog te wensen over om een interessante liedzangeres te zijn.
Publicatie: donderdag 24 september 2015 om 15:31
Rubriek: Liedrecital