IMKEB 2014 - Finale, dag 3

De derde finale-avond was de zwakste tot nu toe... met ook een onverwachte uitschuiver van jewelste.

Chiara Skerath (sopraan, Zwitserland, 26) heeft geen probleem met de verhuis naar het PSK. Zoals verwacht, projecteert haar sopraan als een laserstraal tot achterin de zaal. Ze begon met drie liederen uit Brittens "Les Illuminations", dat was meteen ook het beste wat ze vanavond zong. Ze contrasteert goed tussen de hektiek van de grootstad van Villes via een moment van rust in Phrases om te eindigen met de lyriek van Antique, inclusief een vocale knipoog op het einde. Haar Frans was wel - verrassend - nauwelijks te verstaan. Het was wel spijtig dat de dirigent applaus toeliet tussen de twee eerste liederen. Net zoals Gerstenmeyer gisteren, zong ze ook Ihr habt nun Traurigkeit uit "Ein deutsches Requiem". Maar ze kan niet tippen aan de Duitse sopraan. Haar Duits is zo mogelijk nog onverstaanbaarder dan haar Frans en met een povere frasering zit de aria ook niet echt in haar stem.

Ze eindigde met twee aria's. Ik hoor eerder een Musetta dan een Mimi in haar stem. Desalniettemin zong ze een degelijke Si, mi chiamano Mimi zij het met veel te weinig portamenti naar mijn goesting. Voor Rusalka's Maanlied heeft ze wel voldoende vocaal gewicht, maar ze wist me toch niet te ontroeren.

Yoo Hansung (bariton, Korea, 29) had in de halve finale indruk gemaakt met een gevarieerd programma waarin zijn warme bariton goed tot uiting kwam. Nu had hij een programma samengesteld dat - vooral de eerste helft - hetzelfde probleem had als zijn eerste ronde. Het zijn stuk voor stuk werken waar hij interpretatief weinig mee kan aanvangen en die hem vooral uitnodigen om gewoon mooi te zingen. Hij begon met een stevige uitvoering van Grosser Herr und starker König waarbij hij in dialoog trad met de trompet. Het is een opzwepend stuk muziek, maar het is een aria die moeilijk uit de context van het "Weihnachts-Oratorium" te halen is. De aria Ya vas lioubliou van Prins Yeletsky uit "Pikovaya dama" is een klassieker. Voor zijn liefdesverklaring aan Lisa is niet veel meer nodig dan een mooie stem... en een paar goede hoge noten. Die laatste waren wat schreeuwerig. Met Ich hab'ein glühend Messer ging ook hij het gevecht aan met het orkest. Hij verdronk niet, maar bracht weinig inzicht bij. Hij herhaalde Valentins Avant de quitter ces lieux uit eerste ronde in even mooi Frans.

Met de twee laatste stukken verwachtte ik toch iets meer variatie. Ravels Chanson à boire moet zeker niet overdreven uitgebeeld worden, maar Yoo Hansung deed gewoon niets... zelfs geen subtiele boertjes ala José Van Dam. Figaro's Largo al factotum was zijn uitsmijter. Eindelijk begon hij wat te acteren. Zijn eerste hoge noot nam hij vol op de keel. Halverwege de aria probeerde hij dat nog eens en kraakte hij. De onzekerheid sloeg toe, hij liet zich op de andere cruciale punten gewillig toedekken door het orkest en nam alle andere hoge noten een octaaf lager. Een pijnlijke afsluiter voor zijn finale.

Hwang Sumi (sopraan, Korea, 28) heeft een knoert van een stem. Ze overtroeft moeiteloos het orkest met pure krachtpatserij. In tegenstelling tot de vorige rondes hebben we in de finale Quel guardo il cavaliere nog niet gehoord. Ze acteert het goed uit, zonder te overdrijven. Vocaal valt vooral haar klaroengeschal op. In de halve finale had ze al Nacht gezongen uit Berg "Sieben frühe Lieder". Vandaag stond Die Nachtigall op het programma... in even schabouwelijk Duits. Ze schijnt ook te denken dat een hoge noot altijd forte moet gezongen worden. Voor Liù's Signore ascolta verdonkert ze haar stem. Haar snikken kunnen mij, noch Calaf, overtuigen. Haar slotnoot is wel indrukwekkend, ze begint forte (uiteraard) en weet toch een egale crescendo naar fortissimo te produceren. Na een ongenuanceerde Depuis le jour van Louise begon ik me stilaan af te vragen of ze überhaupt wel in staat is om piano te zingen. Eén van Strauss' "Vier letzte Lieder", Im Abendrot, moest uitsluitsel brengen. En jawel, de eerste helft zingt ze mezza voce... die wel nauwelijks draagt in de zaal. De rest wordt weer forte afgehandeld. Subtiel is het allemaal niet, maar het publiek gaat uit het dak.

Publicatie: vrijdag 30 mei 2014 om 22:20
Rubriek: Concert