Dimitri Hvorostovsky in de Munt

Het is van in 2006 geleden dat ik de bariton Dimitri Hvorostovsky nog eens gehoord heb tijdens een liedrecital in de Munt. Zijn programmakeuze was toen niet echt geslaagd, deze keer was dat wel het geval met hoofdzakelijk Russische liederen. Vocaal is hij echter nog maar een schaduw van zichzelf.

Zijn stem klinkt droog en kleurloos. Zijn eerste reeks Tchaikovsky-liederen zingt hij in een gezapige melancholische stijl. Veel dynamische variëteit kan hij niet opbrengen. In Blagoslavlyayu vas, lesa had ik wel een paar keer het gevoel dat hij iets wou opbouwen, maar dat lukte dan niet. Ook qua projectie is zijn stem compact en blijft als een wolk boven het podium hangen en gaat nooit écht de zaal in.

Zelfs met een klassieker als de Don Juan serenade van Tchaikovsky doet hij niets... geen charme, geen verleiding, gewoon plat weggezongen met daarenboven een hapering toen hij plots op een verkeerd vocaal been stond. Het ene mooie moment kwam op het einde van Nochnaya pesn strannika (de Medtner-versie van Goethes "Wandrers Nachtlied") als hij zijn slotnoot oneindig lang weet aan te houden met een paar zwevende variaties.

Ondertussen speelde Ivari Ilja zielloos op een gecastreerde piano en het - in groten getale opgekomen - publiek klapte ijverig tussen alle liederen. Het tweede deel met twee Petrarca-sonetten van Liszt en liederen van Rachmaninov heb ik aan mij laten voorbijgaan...

Publicatie: maandag 3 maart 2014 om 21:53
Rubriek: Liedrecital