La belle Hélène in Luik

In tegenstelling tot de Vlaamse Opera of de Munt, die wel lijken afgesproken te hebben om het publiek met hun eindejaarsproductie in een depressie te storten, kan je altijd rekenen op de Waalse Opera om het jaar lichtvoetig af te sluiten. Dit jaar doen ze dat met La belle Hélène, toch wel één van Offenbachs meest geslaagde operettes.

Het duo Corinne en Gilles Benizio heeft het oorspronkelijke libretto opgevist en een traditionele voorstelling gebouwd rond deze uitgebreide dialoogteksten. Ze laten de voorstelling ongegeneerd in het oude Griekenland spelen met triplex decorstukken en Botticelli-Venusschelp als Hélènes bed. De kleurrijke kostuums, die soms eerder Romeins dan Grieks lijken, maken van Agamemnon, de Ajaxen, Achille en Co halve tot hele stripfiguren. Oreste, omringd door gothic groupies, is een anachronistisch buitenbeentje.

Het eerste bedrijf verloopt niet altijd even vlot en wordt afgeremd door de overdadige tekstmomenten. Het tweede deel is een stuk beter met een poëtische droomscène en een meezingmoment voor het publiek tijdens de entrée van Hélène in het derde bedrijf. Tijdens de scènewisseling wordt ook voor enige divertissement gezorgd voor het doek, waaronder de aanstekelijke Muppet Show Mahna Mahna. Het is het soort voorstelling dat je fluitend, neuriënd en glimlachend verlaat... alhoewel sommigen het ongetwijfel tenenkrullend oubollig zullen vinden.

Een aantal rollen, zoals die van Calchas of Ménélas, werd door zingende acteurs bezet die zich redelijk goed uit de slag trokken. De twee hoofdrollen waren uitstekend bezet. Alexise Yerna zingt dit repertoire in Luik al sinds haar Csardasfürstin meer dan 15 jaar geleden. In de loop van de jaren is ze meer en meer geëvolueerd naar een Franse sopraan in de traditie van bijvoorbeeld een Mady Mesplé. Ze is een kirrende sexy Hélène die zwijmelt bij het aanschouwen van Pâris, maar ook schittert met "On me nomme Hélène la blonde". Florian Laconi laat ook weinig wensen open als Pâris. Hij zingt "O mont Ida" zonder enig probleem, ook niet bij de onhandige Evohé-sprongen, met een opvallend gebronsd timbre.

Publicatie: zondag 23 december 2012 om 11:10
Rubriek: Operette